مومنان یاوران یکدیگرند
حوزه های تخصصی:
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
متن
((والمومنون والمومنات بعضهم اولیإ بعض یامرون بالمعروف وینهون عن المنکر ویقیمون الصلاه ویوتون الزکاه ویطیعون الله ورسوله اولـئک سیرحمهم الله ان الله عزیز حکیم))(سوره توبه, آیه71)
مردان و زنان با ایمان یار و یاور یکدیگرند به خیر و نیکى امر مى کنند و از منکرات و بدى ها مردم را باز مى دارند, نماز را برپا مى دارند و زکات اموال خود را مى پردازند و اطاعت خدا و رسولش مى کنند, خداوند آنان را مورد لطف و رحمت خویش قرار مى دهد و همانا خداوند توانا و حکیم است.
قبل از این آیه, خداوند طى آیاتى راجع به منافقین بحث کرده و صفات آنها را بازگو نموده است.نکته اى که در آنجا به چشم مى خورد این است که در باره منافقین واژه ((اولیإ)) را نیاورده و تنها فرموده است: ((بعضهم من بعض)) زیرا منافقین حتى میان خودشان نیز با یکدیگر محبت ندارند و از وحدت و یکدلى در میان آنان خبرى نیست که نیست. منافقین هر یک تنها به منافع و مصالح شخصى خود مى نگرد و منافع جمعى و حتى گروهى برایش مطرح نیست اگر روزى منافع شخص منافق به خطر افتد به آسانى از تمام یاران خود جدا مى شود و به همه خیانت مى نماید و این امر براى منافقین تازگى ندارد که ما خود در تمام مراحل زندگى و بویژه در طول سالیان پس از انقلاب شاهد خیانتها و بى وفائیهاى منافقین نسبت به یاوران خویش بوده و هستیم.
خداوند در آیه اى دیگر راجع به این صفت زشت منافقین اشاره کرده و مى فرماید: ((تحسبهم جمیعا و قلوبهم شتى)) مى پندارى (اى پیامبر) که منافقین با هم هستند و وحدت دارند ولى در حقیقت قلوبشان پراکنده است و الفتى میانشان وجود ندارد. اما در باره مومنان چنان که در این آیه شریفه مى خوانیم مى فرماید: ((بعضهم اولیإ بعض)) مومنان از زن و مرد اولیا و یاران یکدیگرند یعنى هر یک مصلحت دیگرى را مى خواهد زیرا محبتش براى خدا است و کسى که خود را نمى بیند بلکه تنها خدا را مى بیند, بى گمان حب و بغض و دوستى و دشمنیش هم براى خدا است. در روایت آمده است: ((و ما الدین الا الحب و البغض)) دین چیزى جز حب و بغض نیست. و این را تولا و تبرا نیز مى گویند که جزء فروع دین ما است.
به هر حال مومنین طبق این آیه شریفه خیرخواه یکدیگرند و همواره مصلحت جمعى را بر مصلحت فردى مقدم مى دارند. در جاى دیگرى مى فرماید: ((رحمإ بینهم)) مومنان همچنان که نسبت به کفار شدید هستند در میان خود رحیم و مهربان اند.
ویژگیهاى مومنان:
1ـ امر به معروف و نهى از منکر
به خاطر همان محبت و برادرى که میان مومنان وجود دارد, لازمه محبت این است که مومن نه تنها مى خواهد گلیم خودرا بیرون بکشد بلکه جامعه را نیز به سوى پاکیزگى و خداخواهى سوق دهد. این انگیزه باعث خواهد شد که مومن دیگر برادران و خواهران مومنش را دعوت به خیر و صلاح و نیکى کند و آنها را از هر شر و پلشتى برهاند. اینجا است که اولین ویژگیها و صفات مومن به چشم مى خورد: امر به معروف و نهى از منکر. و این دو صفت که هر یک مکمل دیگرى است و اساس تمام احکام را تشکیل مى دهد چرا که اگر امر به معروف و نهى از منکر از جامعه رخت بربندد, نه از نماز اثرى مى ماند و نه از روزه و زکات و سایر احکام واین از بدیهیات است که نیاز به تفصیل بیشتر ندارد.
2ـ برپا داشتن نماز
مومنین نه تنها نماز مى خوانند بلکه آن را برپا مى دارند و اقامه مى کنند و مردم را به نماز خواندن وامى دارند به عکس منافقین که اگر هم بخواهند جلوى دیگران و به محض ریا نماز بخوانند, در وقت نماز بسیار کسل و سست هستند ((و اذا قاموا الى الصلاه قاموا کسالى یرإون الناس)).
3ـ پرداختن زکات
مومنان به عکس منافقین که حاضر نیستند هیچ کمکى به مستمندان کنند و تنها خود را مى بینند, همواره از اموال خود با طیب خاطر بر فقرا و محرومان انفاق مى کنند و احساس مى کنند که فقرا شریک آنان هستند و براى مستمندان حسابى باز کرده اند ((و فى اموالهم حق معلوم للسائل و المحروم)).
4ـ اطاعت از خدا و رسولش
سر انجام مومنین در تمام موارد زندگى از خدا و رسولش اطاعت مى کنند و آنچه خدا و رسولش دستور داده اند با دل و جان مى پذیرند. اطاعت امرى کلى است که تمام احکام شرعیه را در بر مى گیرد,چه احکامى که مستقیما از خداوند در قرآن ذکر شده یا احکامى که توسط پیامبر تبیین شده و یا احکام ولایتى رسول الله(ص) براى اصلاح امور جامعه. ((ما آتاکم الرسول فخذوه و ما نهاکم عنه فانتهوا)).
مومنین با چنین صفات و ویژگیهائى قطعا مورد رحمت و لطف بى کران الهى قرار مى گیرند زیرا خداوند وعده رحمت به آنها داده ((اولئک سیرحمهم الله)) و وعده الهى قطعى است چرا که خداوند هم قدرتمند است و توانا و هم حکیم است ((ان الله عزیز حکیم)).
براى اینکه ما هم مورد رحمت الهى قرار بگیریم, لازم است که محبت و اخوت و الفت با یکدیگر داشته باشیم و ضمن برپائى نماز و زکات و سایر احکام, از خدا و رسولش نیز در تمام امور زندگى اطاعت کنیم, باشد که مشمول این رحمت گسترده قرار گیریم آمین رب العالمین. ((کتب ربکم على نفسه الرحمه)). امید است که این دهه مبارک فجر آغازى باشد براى ایجاد دوباره اخوت و الفت اسلامى و وحدت ایمانى میان تمام افراد ملت متعهد و سربلند ایران اسلامى.
مردان و زنان با ایمان یار و یاور یکدیگرند به خیر و نیکى امر مى کنند و از منکرات و بدى ها مردم را باز مى دارند, نماز را برپا مى دارند و زکات اموال خود را مى پردازند و اطاعت خدا و رسولش مى کنند, خداوند آنان را مورد لطف و رحمت خویش قرار مى دهد و همانا خداوند توانا و حکیم است.
قبل از این آیه, خداوند طى آیاتى راجع به منافقین بحث کرده و صفات آنها را بازگو نموده است.نکته اى که در آنجا به چشم مى خورد این است که در باره منافقین واژه ((اولیإ)) را نیاورده و تنها فرموده است: ((بعضهم من بعض)) زیرا منافقین حتى میان خودشان نیز با یکدیگر محبت ندارند و از وحدت و یکدلى در میان آنان خبرى نیست که نیست. منافقین هر یک تنها به منافع و مصالح شخصى خود مى نگرد و منافع جمعى و حتى گروهى برایش مطرح نیست اگر روزى منافع شخص منافق به خطر افتد به آسانى از تمام یاران خود جدا مى شود و به همه خیانت مى نماید و این امر براى منافقین تازگى ندارد که ما خود در تمام مراحل زندگى و بویژه در طول سالیان پس از انقلاب شاهد خیانتها و بى وفائیهاى منافقین نسبت به یاوران خویش بوده و هستیم.
خداوند در آیه اى دیگر راجع به این صفت زشت منافقین اشاره کرده و مى فرماید: ((تحسبهم جمیعا و قلوبهم شتى)) مى پندارى (اى پیامبر) که منافقین با هم هستند و وحدت دارند ولى در حقیقت قلوبشان پراکنده است و الفتى میانشان وجود ندارد. اما در باره مومنان چنان که در این آیه شریفه مى خوانیم مى فرماید: ((بعضهم اولیإ بعض)) مومنان از زن و مرد اولیا و یاران یکدیگرند یعنى هر یک مصلحت دیگرى را مى خواهد زیرا محبتش براى خدا است و کسى که خود را نمى بیند بلکه تنها خدا را مى بیند, بى گمان حب و بغض و دوستى و دشمنیش هم براى خدا است. در روایت آمده است: ((و ما الدین الا الحب و البغض)) دین چیزى جز حب و بغض نیست. و این را تولا و تبرا نیز مى گویند که جزء فروع دین ما است.
به هر حال مومنین طبق این آیه شریفه خیرخواه یکدیگرند و همواره مصلحت جمعى را بر مصلحت فردى مقدم مى دارند. در جاى دیگرى مى فرماید: ((رحمإ بینهم)) مومنان همچنان که نسبت به کفار شدید هستند در میان خود رحیم و مهربان اند.
ویژگیهاى مومنان:
1ـ امر به معروف و نهى از منکر
به خاطر همان محبت و برادرى که میان مومنان وجود دارد, لازمه محبت این است که مومن نه تنها مى خواهد گلیم خودرا بیرون بکشد بلکه جامعه را نیز به سوى پاکیزگى و خداخواهى سوق دهد. این انگیزه باعث خواهد شد که مومن دیگر برادران و خواهران مومنش را دعوت به خیر و صلاح و نیکى کند و آنها را از هر شر و پلشتى برهاند. اینجا است که اولین ویژگیها و صفات مومن به چشم مى خورد: امر به معروف و نهى از منکر. و این دو صفت که هر یک مکمل دیگرى است و اساس تمام احکام را تشکیل مى دهد چرا که اگر امر به معروف و نهى از منکر از جامعه رخت بربندد, نه از نماز اثرى مى ماند و نه از روزه و زکات و سایر احکام واین از بدیهیات است که نیاز به تفصیل بیشتر ندارد.
2ـ برپا داشتن نماز
مومنین نه تنها نماز مى خوانند بلکه آن را برپا مى دارند و اقامه مى کنند و مردم را به نماز خواندن وامى دارند به عکس منافقین که اگر هم بخواهند جلوى دیگران و به محض ریا نماز بخوانند, در وقت نماز بسیار کسل و سست هستند ((و اذا قاموا الى الصلاه قاموا کسالى یرإون الناس)).
3ـ پرداختن زکات
مومنان به عکس منافقین که حاضر نیستند هیچ کمکى به مستمندان کنند و تنها خود را مى بینند, همواره از اموال خود با طیب خاطر بر فقرا و محرومان انفاق مى کنند و احساس مى کنند که فقرا شریک آنان هستند و براى مستمندان حسابى باز کرده اند ((و فى اموالهم حق معلوم للسائل و المحروم)).
4ـ اطاعت از خدا و رسولش
سر انجام مومنین در تمام موارد زندگى از خدا و رسولش اطاعت مى کنند و آنچه خدا و رسولش دستور داده اند با دل و جان مى پذیرند. اطاعت امرى کلى است که تمام احکام شرعیه را در بر مى گیرد,چه احکامى که مستقیما از خداوند در قرآن ذکر شده یا احکامى که توسط پیامبر تبیین شده و یا احکام ولایتى رسول الله(ص) براى اصلاح امور جامعه. ((ما آتاکم الرسول فخذوه و ما نهاکم عنه فانتهوا)).
مومنین با چنین صفات و ویژگیهائى قطعا مورد رحمت و لطف بى کران الهى قرار مى گیرند زیرا خداوند وعده رحمت به آنها داده ((اولئک سیرحمهم الله)) و وعده الهى قطعى است چرا که خداوند هم قدرتمند است و توانا و هم حکیم است ((ان الله عزیز حکیم)).
براى اینکه ما هم مورد رحمت الهى قرار بگیریم, لازم است که محبت و اخوت و الفت با یکدیگر داشته باشیم و ضمن برپائى نماز و زکات و سایر احکام, از خدا و رسولش نیز در تمام امور زندگى اطاعت کنیم, باشد که مشمول این رحمت گسترده قرار گیریم آمین رب العالمین. ((کتب ربکم على نفسه الرحمه)). امید است که این دهه مبارک فجر آغازى باشد براى ایجاد دوباره اخوت و الفت اسلامى و وحدت ایمانى میان تمام افراد ملت متعهد و سربلند ایران اسلامى.
تبلیغات
