سخنى کوتاه در فضیلت ماه هاى سه گانه(2)
حوزه های تخصصی:
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
متن
درباره فضیلت این سه ماه (رجب ـ شعبان ـ رمضان) در ماه گذشته مطالبى به عرض رسید. اینک در ادامه بحث گذشته روایاتى چند درباره فضیلت ماه شعبان و ماه مبارک رمضان تقدیم مى داریم.
امام صادق (ع) فرمود:
((من صام ثلاثه ایام من شعبان وجبت له الجنه و کان رسول الله صلى الله علیه و آله شفیعه یوم القیامه)) هر که سه روز از ماه شعبان را روزه بدارد, بهشت براى او واجب گردد و رسول خدا در روز قیامت شفیعش خواهد بود.
در ماه شعبان امام زین العابدین علیه السلام اصحاب خود را جمع مى کرد و مى فرمود: ((معاشر اصحابى اتدرون اى شهر هذا؟ هذا شهر شعبان و کان رسول الله(ص) یقول: شعبان شهرى. إلا فصوموا فیه محبه لنبیکم و تقربا الى ربکم, فو الذى نفس على بن الحسین بیده, سمعت إبى الحسین یقول: سمعت امیرالمومنین(ع) یقول: من صام شعبان محبه نبى الله و تقربا الى الله عزوجل, إحبه الله عزوجل و قربه من کرامته یوم القیامه و إوجب له الجنه)).
یاران من! مى دانید این چه ماهى است؟ این ماه شعبان است که رسول خدا(ص) مى فرمود: شعبان ماه من است, پس در آن روزه بگیرید به خاطر محبت و دوستى پیامبرتان و براى تقرب به پروردگارتان, به همان خدایى که جان على بن الحسین در دست اوست از پدرم حسین بن على(ع) شنیدم که امیرالمومنین علیه السلام مى فرمود: هر که به خاطر محبت پیامبر و براى تقرب به خداى عزوجل ماه شعبان را روزه بدارد, خداوند او را دوست خواهد داشت و به کرامتش در روز رستاخیز نزدیک خواهد کرد و بهشت را بر او واجب خواهد گردانید.
رسول خدا(ص) در روایت مفصلى درباره این دو ماه مى فرماید: ((شعبان شهرى و رمضان شهر الله عزوجل فمن صام شهرى کنت له شفیعا یوم القیامه و من صام شهر الله عزوجل انس الله وحشته فى قبره و صل وحدته و خرج من قبره مبیضا وجهه آخذا الکتاب بیمینه و الخلد بیساره حتى یقف بین یدى ربه عزوجل فیقول: عبدى فیقول لبیک سیدى. فیقول عزوجل: صمت لى؟ فیقول: نعم یا سیدى فیقول تبارک و تعالى: خذوا بید عبدى حتى تإتوا به بنبى فإوتى به فإقول صمت شهرى فیقول نعم فإقول له: انا اشفع لک الیوم قال فیقول الله عزوجل اما حقوقى فترکتها لعبدى و اما حقوق خلقى فمن عفا عنه فعلى عوضه حتى یرضى. قال النبى فآخذ بیده حتى إنتهى به الى الصراط فإجده زحفا زلقا لایثبت علیه اقدام الخاطئین, فآخذ بیده فیقول لى صاحب الصراط: من هذا یا رسول الله؟ فإقول هذا فلان باسمه من إمتى, کان قد صام فى الدنیا شهرى ابتغإ شفاعتى و صام شهر ربه ابتغإ وعده, فیجوز الصراط بعفو الله عزوجل حتى ینتهى الى باب الجنه فاستفتح له فیقول رضوان ذلک الیوم امرنا ان نفتح الیوم لامتک. قال ثم قال امیرالمومنین(ع): صوموا شهر رسول الله(ص) یکون لکم شفیعا و صوموا شهر الله تشربوا من الرحیق المختوم و من وصلها بشهر رمضان کتب له صوم شهرین متتابعین)).
شعبان ماه من است و رمضان ماه خداى عزوجل. پس هر که ماه مرا روزه بدارد, در روز قیامت شفیعش خواهم بود و هر که ماه خدا را روزه بدارد خداوند در قبرش وحشتش را از بین مى برد و او را مإنوس مى سازد و تنهائیش را مى زداید و هرگاه از قبرش خارج شود با روى سفید و در حالى باشد که در دست راستش کتابش را گرفته و جاودانگى را در دست چپش و مىآید تا در برابر خداى عزوجل قرار گیرد پس خداوند به او مى فرماید: بنده ام! پاسخ مى دهد: لبیک یا مولاى من! خداوند مى فرماید: به خاطر من روزه گرفتى؟ عرض مى کند: آرى مولاى من, پس خداوند تبارک و تعالى مى فرماید: : (اى فرشتگانم) دست بنده ام را بگیرید و او را نزد پیامبرم بیاورید. پس او را به حضور رسول خدا مى رسانند. پس من به او مى گویم: ماه مرا روزه گرفتى؟ (شاید مقصود جزئى از ماه شعبان باشد نه همه اش) مى گوید: آرى! پس من به او مى گویم: من امروز شفاعتت مى کنم. سپس خداى عزوجل مى فرماید: اما من از حقوق خودم به خاطر بنده ام گذشتم و اما حقوق دیگر بندگانم که بر گردن او هست, هر که از او بگذرد و عفوش کند, من آنقدر تعویضش مى کنم تا راضى گردد.
رسول خدا(ص) فرمود: پس من دست
او را مى گیرم تا اینکه او را به صراط مى رسانم, پس آن را صاف و لغزنده مى یابم که گامهاى خطاکاران بر آن ثابت نشود و بلغزد, پس من دست او را مى گیرم, فرشته موکل به صراط مى گوید: اى رسول خدا, این کیست؟ مى گویم: این فلان است (اسمش را مىآورم) او در ماه من (شعبان) به خاطر دریافت شفاعتم, روزه گرفته و ماه خدا (رمضان) را به خاطر وعده الهى روزه گرفته, پس در بهشت را براى او مى گشایم و رضوان (فرشته بهشت) مى گوید که در آن روز به ما امر مى شود که در بهشت را بر امتت بگشائیم.
سپس امیرالمومنین(ع) فرمود: ماه رسول خدا را روزه بدارید تا در روز رستاخیز شفیعتان باشد و ماه خدا را روزه بگیرید تا از رحیق مختوم (شراب گواراى بهشتى) بیاشامید و هر که ماه شعبان را به ماه رمضان بپیوندد, براى او پاداش دو ماه پى در پى نوشته شود.
به هر حال این فرصت را باید غنیمت شمرد و گرچه تاکنون از این ماههاى پر فضیلت استفاده نشده در این آخرین روزهاى ماه شعبان, بسیار بهره باید برد و با دعا و قرآن و نیایش و مناجات شعبانیه روزها و شبها را گذراند و از هر لحظه و دقیقه اى براى توشه گیرى روز رستاخیز استفاده شایان برد. ضمن اینکه باید خداى را بسیار شکر و سپاس گوئیم که ما را تا فرا رسیدن این ماههاى مبارک زنده نگه داشته و صحت و سلامتى داده است, هرگز نباید این ساعتها و روز و شبهاى باارزش به بطالت و بى کارى و سستى و کاهلى بگذرد. در طول سال جز چند روزى بیش نیست که از روزها و ماههاى دیگر امتیاز و خصوصیت بسزایى دارند, بویژه آخرین روزهاى ماه شعبان و تمام روزها و شبهاى ماه مبارک رمضان.
ابوالصلت هروى گوید: در آخرین جمعه از ماه شعبان خدمت امام هشتم علیه السلام مشرف شدم. حضرت فرمود:
اى اباالصلت! ماه شعبان بیشترش گذشت و اینک جمعه آخرش فرا رسیده پس تلافى کن در این چند روز آخر, آنچه از تقصیرهایت در این ماه گذشته است و روآور به آنچه براى تو سودمند است و بسیار دعا کن و از خدا طلب آمرزش گناهانت نما و قرآن را بسیار تلاوت کن و از گناهانت توبه کن تا چون ماه مبارک رمضان فرا رسد خود را براى خدا خالص و آماده گردانیده باشى و امانت کسى را در گردن خود نگذار جز آنکه آن را ادا کنى و کینه مومنى را در دل قرار نده جز آنکه بیرونش کنى و تقواى الهى داشته باش و بر او در پنهان و آشکار توکل کن زیرا هر که بر خدا توکل کند, خدا او را بس است و در بقیه این ماه بسیار خدا را بخوان. و اما در فضیلت ماه رمضان آنقدر روایت از معصومین(ع) رسیده است که کتاب ها براى نوشتن لازم است, همین بس که در این ماه خدا, درهاى بهشت گشوده و درهاى جهنم بسته مى شود و پاداش کارهاى خیر مضاعف و دو برابر مى گردد; پس باید بسیار تلاش کرد که خداى نخواسته درهاى جهنم بر رویمان باز نشود. ضمنا بدین مناسبت خطبه رسول اکرم در آخر ماه شعبان را حتما مطالعه کنید (این خطبه شریفه در بسیارى از کتاب ها و همچنین مفاتیح نقل شده است).
فرا رسیدن این ماه پر فضیلت را به عموم مسلمین بویژه ملت متهجد و خداجوى ایران اسلامى تبریک و تهنیت عرض مى کنیم و امیدواریم خداوند توفیق عبادت بیشتر و قرائت قرآن و اعمال خیر و اطعام مومنین را به ما در این ماه مبارک عطا فرماید.
امام صادق (ع) فرمود:
((من صام ثلاثه ایام من شعبان وجبت له الجنه و کان رسول الله صلى الله علیه و آله شفیعه یوم القیامه)) هر که سه روز از ماه شعبان را روزه بدارد, بهشت براى او واجب گردد و رسول خدا در روز قیامت شفیعش خواهد بود.
در ماه شعبان امام زین العابدین علیه السلام اصحاب خود را جمع مى کرد و مى فرمود: ((معاشر اصحابى اتدرون اى شهر هذا؟ هذا شهر شعبان و کان رسول الله(ص) یقول: شعبان شهرى. إلا فصوموا فیه محبه لنبیکم و تقربا الى ربکم, فو الذى نفس على بن الحسین بیده, سمعت إبى الحسین یقول: سمعت امیرالمومنین(ع) یقول: من صام شعبان محبه نبى الله و تقربا الى الله عزوجل, إحبه الله عزوجل و قربه من کرامته یوم القیامه و إوجب له الجنه)).
یاران من! مى دانید این چه ماهى است؟ این ماه شعبان است که رسول خدا(ص) مى فرمود: شعبان ماه من است, پس در آن روزه بگیرید به خاطر محبت و دوستى پیامبرتان و براى تقرب به پروردگارتان, به همان خدایى که جان على بن الحسین در دست اوست از پدرم حسین بن على(ع) شنیدم که امیرالمومنین علیه السلام مى فرمود: هر که به خاطر محبت پیامبر و براى تقرب به خداى عزوجل ماه شعبان را روزه بدارد, خداوند او را دوست خواهد داشت و به کرامتش در روز رستاخیز نزدیک خواهد کرد و بهشت را بر او واجب خواهد گردانید.
رسول خدا(ص) در روایت مفصلى درباره این دو ماه مى فرماید: ((شعبان شهرى و رمضان شهر الله عزوجل فمن صام شهرى کنت له شفیعا یوم القیامه و من صام شهر الله عزوجل انس الله وحشته فى قبره و صل وحدته و خرج من قبره مبیضا وجهه آخذا الکتاب بیمینه و الخلد بیساره حتى یقف بین یدى ربه عزوجل فیقول: عبدى فیقول لبیک سیدى. فیقول عزوجل: صمت لى؟ فیقول: نعم یا سیدى فیقول تبارک و تعالى: خذوا بید عبدى حتى تإتوا به بنبى فإوتى به فإقول صمت شهرى فیقول نعم فإقول له: انا اشفع لک الیوم قال فیقول الله عزوجل اما حقوقى فترکتها لعبدى و اما حقوق خلقى فمن عفا عنه فعلى عوضه حتى یرضى. قال النبى فآخذ بیده حتى إنتهى به الى الصراط فإجده زحفا زلقا لایثبت علیه اقدام الخاطئین, فآخذ بیده فیقول لى صاحب الصراط: من هذا یا رسول الله؟ فإقول هذا فلان باسمه من إمتى, کان قد صام فى الدنیا شهرى ابتغإ شفاعتى و صام شهر ربه ابتغإ وعده, فیجوز الصراط بعفو الله عزوجل حتى ینتهى الى باب الجنه فاستفتح له فیقول رضوان ذلک الیوم امرنا ان نفتح الیوم لامتک. قال ثم قال امیرالمومنین(ع): صوموا شهر رسول الله(ص) یکون لکم شفیعا و صوموا شهر الله تشربوا من الرحیق المختوم و من وصلها بشهر رمضان کتب له صوم شهرین متتابعین)).
شعبان ماه من است و رمضان ماه خداى عزوجل. پس هر که ماه مرا روزه بدارد, در روز قیامت شفیعش خواهم بود و هر که ماه خدا را روزه بدارد خداوند در قبرش وحشتش را از بین مى برد و او را مإنوس مى سازد و تنهائیش را مى زداید و هرگاه از قبرش خارج شود با روى سفید و در حالى باشد که در دست راستش کتابش را گرفته و جاودانگى را در دست چپش و مىآید تا در برابر خداى عزوجل قرار گیرد پس خداوند به او مى فرماید: بنده ام! پاسخ مى دهد: لبیک یا مولاى من! خداوند مى فرماید: به خاطر من روزه گرفتى؟ عرض مى کند: آرى مولاى من, پس خداوند تبارک و تعالى مى فرماید: : (اى فرشتگانم) دست بنده ام را بگیرید و او را نزد پیامبرم بیاورید. پس او را به حضور رسول خدا مى رسانند. پس من به او مى گویم: ماه مرا روزه گرفتى؟ (شاید مقصود جزئى از ماه شعبان باشد نه همه اش) مى گوید: آرى! پس من به او مى گویم: من امروز شفاعتت مى کنم. سپس خداى عزوجل مى فرماید: اما من از حقوق خودم به خاطر بنده ام گذشتم و اما حقوق دیگر بندگانم که بر گردن او هست, هر که از او بگذرد و عفوش کند, من آنقدر تعویضش مى کنم تا راضى گردد.
رسول خدا(ص) فرمود: پس من دست
او را مى گیرم تا اینکه او را به صراط مى رسانم, پس آن را صاف و لغزنده مى یابم که گامهاى خطاکاران بر آن ثابت نشود و بلغزد, پس من دست او را مى گیرم, فرشته موکل به صراط مى گوید: اى رسول خدا, این کیست؟ مى گویم: این فلان است (اسمش را مىآورم) او در ماه من (شعبان) به خاطر دریافت شفاعتم, روزه گرفته و ماه خدا (رمضان) را به خاطر وعده الهى روزه گرفته, پس در بهشت را براى او مى گشایم و رضوان (فرشته بهشت) مى گوید که در آن روز به ما امر مى شود که در بهشت را بر امتت بگشائیم.
سپس امیرالمومنین(ع) فرمود: ماه رسول خدا را روزه بدارید تا در روز رستاخیز شفیعتان باشد و ماه خدا را روزه بگیرید تا از رحیق مختوم (شراب گواراى بهشتى) بیاشامید و هر که ماه شعبان را به ماه رمضان بپیوندد, براى او پاداش دو ماه پى در پى نوشته شود.
به هر حال این فرصت را باید غنیمت شمرد و گرچه تاکنون از این ماههاى پر فضیلت استفاده نشده در این آخرین روزهاى ماه شعبان, بسیار بهره باید برد و با دعا و قرآن و نیایش و مناجات شعبانیه روزها و شبها را گذراند و از هر لحظه و دقیقه اى براى توشه گیرى روز رستاخیز استفاده شایان برد. ضمن اینکه باید خداى را بسیار شکر و سپاس گوئیم که ما را تا فرا رسیدن این ماههاى مبارک زنده نگه داشته و صحت و سلامتى داده است, هرگز نباید این ساعتها و روز و شبهاى باارزش به بطالت و بى کارى و سستى و کاهلى بگذرد. در طول سال جز چند روزى بیش نیست که از روزها و ماههاى دیگر امتیاز و خصوصیت بسزایى دارند, بویژه آخرین روزهاى ماه شعبان و تمام روزها و شبهاى ماه مبارک رمضان.
ابوالصلت هروى گوید: در آخرین جمعه از ماه شعبان خدمت امام هشتم علیه السلام مشرف شدم. حضرت فرمود:
اى اباالصلت! ماه شعبان بیشترش گذشت و اینک جمعه آخرش فرا رسیده پس تلافى کن در این چند روز آخر, آنچه از تقصیرهایت در این ماه گذشته است و روآور به آنچه براى تو سودمند است و بسیار دعا کن و از خدا طلب آمرزش گناهانت نما و قرآن را بسیار تلاوت کن و از گناهانت توبه کن تا چون ماه مبارک رمضان فرا رسد خود را براى خدا خالص و آماده گردانیده باشى و امانت کسى را در گردن خود نگذار جز آنکه آن را ادا کنى و کینه مومنى را در دل قرار نده جز آنکه بیرونش کنى و تقواى الهى داشته باش و بر او در پنهان و آشکار توکل کن زیرا هر که بر خدا توکل کند, خدا او را بس است و در بقیه این ماه بسیار خدا را بخوان. و اما در فضیلت ماه رمضان آنقدر روایت از معصومین(ع) رسیده است که کتاب ها براى نوشتن لازم است, همین بس که در این ماه خدا, درهاى بهشت گشوده و درهاى جهنم بسته مى شود و پاداش کارهاى خیر مضاعف و دو برابر مى گردد; پس باید بسیار تلاش کرد که خداى نخواسته درهاى جهنم بر رویمان باز نشود. ضمنا بدین مناسبت خطبه رسول اکرم در آخر ماه شعبان را حتما مطالعه کنید (این خطبه شریفه در بسیارى از کتاب ها و همچنین مفاتیح نقل شده است).
فرا رسیدن این ماه پر فضیلت را به عموم مسلمین بویژه ملت متهجد و خداجوى ایران اسلامى تبریک و تهنیت عرض مى کنیم و امیدواریم خداوند توفیق عبادت بیشتر و قرائت قرآن و اعمال خیر و اطعام مومنین را به ما در این ماه مبارک عطا فرماید.
تبلیغات
