اوصاف مومن
حوزه های تخصصی:
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
متن
رسولخدا صلى الله علیه و آله و سلم: ((ود المومن للمومن فى الله من اعظم شعب الایمان, إلا من إحب فى الله وابغض فى الله واعطى فى الله و منع فى الله فهو من اصفیإ الله.))(1)
دوستى مومن با مومن براى رضاى خدا از بزرگ ترین شاخه هاى ایمان است, هان هر کس دوستى و دشمنى و بخشش و دریغش, همه در راه کسب رضاى خدا باشد از برگزیدگان خداوند است.
رسولخدا صلى الله علیه و آله و سلم: ((اول ما یبشر به المومن ان یقال له ابشر ولى الله برضاه والجنه, قدمت خیر مقدم قد غفر الله لمن شیعک واستجاب لمن استغفرلک و قبل من شهدلک.))(2)
نخستین بشارتى که به مومن داده مى شود این است: اى ولى خدا! مژده باد بر تو رضوان خدا و بهشت جاویدان, مقدمت گرامى, خداوند تشییع کنندگان تو را بخشید و کسانى را که براى تو طلب آمرزش کردند, اجابت فرمود و شهادت کسانى را که به نفع تو شهادت دادند پذیرفت.
امام على علیه السلام: ((للمومن ثلاث ساعات: فساعه یناجى فیها ربه و ساعه یرم معاشه و ساعه یخلى بین نفسه و بین لذتها فیما یحل و یجمل.))(3)
مومن را سه ساعت است: ساعتى که در آن با پروردگارش به راز و نیاز است, و ساعتى که در آن زندگانى خود را کارساز است و ساعتى که با لذت هاى حلال و نیکو دمساز است.
امام باقر علیه السلام: ((ان المومنین اذا التقیا فتصافحا, إقبل الله عزوجل علیهما بوجهه و تساقطت عنهما الذنوب کما یتساقط الورق من الشجر.))
دو مومن (4)هرگاه با یکدیگر دیدار کنند و با هم دست دهند, بى تردید خداوند عزوجل به آن دو توجه کند و گناهان آن دو بریزد بسان ریزش برگ از درخت.
امام باقر علیه السلام: ((المومنون فى تبارهم و تراحمهم و تعاطفهم کمثل الجسد اذا اشتکى تداعى له سائره بالسهر و الحمى.))(5)
مومنان در نیکى کردن و مهربانى و دلسوزى نسبت به یکدیگر هم چون یک پیکرند که اگر عضوى از آن دردمند شود دیگر اعضا در بیدارى و تب و سوز آن درد همدردى مى کنند.
امام باقر علیه السلام: ((ان الله عزوجل اعطى المومن ثلاث خصال: العزه فى الدنیا والفلح فى الاخره و المهابه فى صدور الظالمین, ثم قرإ: ولله العزه و لرسوله و للمومنین.))(6)
خداى بزرگ به مومن سه خصلت ارزانى داشت: عزت و سربلندى در دنیا, رستگارى در آخرت, هیبت در وجود ستمکاران, سپس این آیه را تلاوت فرمود: عزت مخصوص خداست و پیامبر و مومنان.
امام صادق علیه السلام: ((ان المومن اشد من زبر الحدید, ان الحدید اذا دخل النار لان و ان المومن لو قتل و نشر ثم قتل لم یتغیر قلبه.))(7)
مومن از آهن استوارتر است, آهن چون در آتش رود نرم شود ولى مومن را اگر بکشند و زنده کنند و بار دیگر بکشند, در قلبش تغییرى پیدا نمى شود.
امام صادق علیه السلام: ((المومن حلیم لایجهل و ان جهل علیه یحلم و لایظلم و ان ظلم عفو و لایبخل و ان بخل علیه صبر.))(8)
مومن بردبارى است که نادانى نمى ورزد و اگر نسبت به او نادانى روا دارند بردبارى را پیشه خودسازد و ستمگر نیست و هرگاه به او ستم شود (که قابل گذشت باشد) درمى گذرد. و بخل نورزد و اگر از او دریغ کنند صبر نماید.
پى نوشت ها:
1) کافى, ج2, ص125.
2) کنز العمال, ج15, ص596.
3) نهج البلاغه, کلمات قصار, 390.
4) کافى, ج2, ص180.
5) بحار, ج74, ص234.
6) خصال, ج1, ص30.
7) بحار, ج80, ص178.
8) کافى, ج2, ص235.
دوستى مومن با مومن براى رضاى خدا از بزرگ ترین شاخه هاى ایمان است, هان هر کس دوستى و دشمنى و بخشش و دریغش, همه در راه کسب رضاى خدا باشد از برگزیدگان خداوند است.
رسولخدا صلى الله علیه و آله و سلم: ((اول ما یبشر به المومن ان یقال له ابشر ولى الله برضاه والجنه, قدمت خیر مقدم قد غفر الله لمن شیعک واستجاب لمن استغفرلک و قبل من شهدلک.))(2)
نخستین بشارتى که به مومن داده مى شود این است: اى ولى خدا! مژده باد بر تو رضوان خدا و بهشت جاویدان, مقدمت گرامى, خداوند تشییع کنندگان تو را بخشید و کسانى را که براى تو طلب آمرزش کردند, اجابت فرمود و شهادت کسانى را که به نفع تو شهادت دادند پذیرفت.
امام على علیه السلام: ((للمومن ثلاث ساعات: فساعه یناجى فیها ربه و ساعه یرم معاشه و ساعه یخلى بین نفسه و بین لذتها فیما یحل و یجمل.))(3)
مومن را سه ساعت است: ساعتى که در آن با پروردگارش به راز و نیاز است, و ساعتى که در آن زندگانى خود را کارساز است و ساعتى که با لذت هاى حلال و نیکو دمساز است.
امام باقر علیه السلام: ((ان المومنین اذا التقیا فتصافحا, إقبل الله عزوجل علیهما بوجهه و تساقطت عنهما الذنوب کما یتساقط الورق من الشجر.))
دو مومن (4)هرگاه با یکدیگر دیدار کنند و با هم دست دهند, بى تردید خداوند عزوجل به آن دو توجه کند و گناهان آن دو بریزد بسان ریزش برگ از درخت.
امام باقر علیه السلام: ((المومنون فى تبارهم و تراحمهم و تعاطفهم کمثل الجسد اذا اشتکى تداعى له سائره بالسهر و الحمى.))(5)
مومنان در نیکى کردن و مهربانى و دلسوزى نسبت به یکدیگر هم چون یک پیکرند که اگر عضوى از آن دردمند شود دیگر اعضا در بیدارى و تب و سوز آن درد همدردى مى کنند.
امام باقر علیه السلام: ((ان الله عزوجل اعطى المومن ثلاث خصال: العزه فى الدنیا والفلح فى الاخره و المهابه فى صدور الظالمین, ثم قرإ: ولله العزه و لرسوله و للمومنین.))(6)
خداى بزرگ به مومن سه خصلت ارزانى داشت: عزت و سربلندى در دنیا, رستگارى در آخرت, هیبت در وجود ستمکاران, سپس این آیه را تلاوت فرمود: عزت مخصوص خداست و پیامبر و مومنان.
امام صادق علیه السلام: ((ان المومن اشد من زبر الحدید, ان الحدید اذا دخل النار لان و ان المومن لو قتل و نشر ثم قتل لم یتغیر قلبه.))(7)
مومن از آهن استوارتر است, آهن چون در آتش رود نرم شود ولى مومن را اگر بکشند و زنده کنند و بار دیگر بکشند, در قلبش تغییرى پیدا نمى شود.
امام صادق علیه السلام: ((المومن حلیم لایجهل و ان جهل علیه یحلم و لایظلم و ان ظلم عفو و لایبخل و ان بخل علیه صبر.))(8)
مومن بردبارى است که نادانى نمى ورزد و اگر نسبت به او نادانى روا دارند بردبارى را پیشه خودسازد و ستمگر نیست و هرگاه به او ستم شود (که قابل گذشت باشد) درمى گذرد. و بخل نورزد و اگر از او دریغ کنند صبر نماید.
پى نوشت ها:
1) کافى, ج2, ص125.
2) کنز العمال, ج15, ص596.
3) نهج البلاغه, کلمات قصار, 390.
4) کافى, ج2, ص180.
5) بحار, ج74, ص234.
6) خصال, ج1, ص30.
7) بحار, ج80, ص178.
8) کافى, ج2, ص235.
تبلیغات
