حفـظ زبـان
حوزه های تخصصی:
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
متن
رسول خدا(ص): ((طوبى لمن امسک الفضل من لسانه و من انفق الفضل من ماله)). (1)
خوشا به حال کسى که از زیادگویى پرهیز کند و زیادى مال خود را در راه خدا انفاق نماید.
رسول خدا(ص): ((رحم الله عبدا تکلم خیرا فغنم إو سکت من سوء فسلم)).(2)
خدا رحمت کند بنده اى را که حرف خوب بزند پس سود ببرد یا از بد کناره گیرى کند و سالم بماند.
رسول خدا(ص): ((احفظ لسانک, ویحک و هل یکب الناس على مناخرهم فى النار الا حصائد السنتهم)).(3)
زبانت را نگهدار, واى بر تو آیا مردم را جز دروشده زبانشان به رو در آتش مى افکند.
امام على بن الحسین(ع): ((ان لسان ابن آدم یشرف على جمیع جوارحه کل صباح فیقول: کیف اصبحتم؟ فیقولون: بخیر ان ترکتنا, و یقولون الله الله فینا و یناشدونه و یقولون: انما نثاب و نعاقب بک)).(4)
در هر بامداد زبان آدمیزاد بر تمام اعضایش مشرف مى شود و مى گوید: چگونه صبح کردید؟ گویند: اگر تو ما را رها کنى خوبیم و مى گویند: خدا را
خدا را نسبت به ما به یادآور و سوگندش دهند و گویند: ما به سبب تو ثواب و عقاب مى شویم.
امام باقر(ع): ((کان ابوذر رحمه الله علیه ـ یقول: یا مبتغى العلم ان هذا اللسان مفتاح خیر و مفتاح شر فاختم على لسانک کما تختم على ذهبک و ورقک)).(5)
ابوبصیر گوید: شنیدم امام باقر علیه السلام فرمود: ابوذر مى گفت اى دانش جو همانا این زبان کلید خیر و کلید شر است پس همان گونه که بر طلا و نقره ات مهر مى زنى بر زبانت مهر بزن.
امام صادق (ع): ((ان النوم راحه للبدن والنطق راحه للروح والسکوت راحه للعقل)).(6)
خواب آسایش بدن, سخن گفتن آسایش روح و سکوت آسایش عقل است.
امام صادق(ع): ((لایزال العبد المومن یکتب محسنا مادام ساکتا فاذا تکلم کتب محسنا إو مسیئا)).(7)
بنده مومن تا آن زمان که خاموش باشد نیکوکار نوشته مى شود و آن زمان که سخن گفت یا نیکوکار است یا گنه کار.
قال ابوالحسن الرضا(ع): ((من علامات الفقه الحلم والعلم والصمت, ان الصمت باب من ابواب الحکمه ان الصمت یکسب المـحبه, انه دلیل على کل خیر)).(8)
از نشانه هاى فقاهت بردبارى و علم و خاموشى است, همانا خاموشى یکى از درهاى حکمت است, همانا خاموشى محبت مىآورد و راهنماى هر امر خیرى مى باشد[ زیرا انسان با تفکر به هر خیرى مى رسد و خاموشى موجب تفکر مى شود]
خوشا به حال کسى که از زیادگویى پرهیز کند و زیادى مال خود را در راه خدا انفاق نماید.
رسول خدا(ص): ((رحم الله عبدا تکلم خیرا فغنم إو سکت من سوء فسلم)).(2)
خدا رحمت کند بنده اى را که حرف خوب بزند پس سود ببرد یا از بد کناره گیرى کند و سالم بماند.
رسول خدا(ص): ((احفظ لسانک, ویحک و هل یکب الناس على مناخرهم فى النار الا حصائد السنتهم)).(3)
زبانت را نگهدار, واى بر تو آیا مردم را جز دروشده زبانشان به رو در آتش مى افکند.
امام على بن الحسین(ع): ((ان لسان ابن آدم یشرف على جمیع جوارحه کل صباح فیقول: کیف اصبحتم؟ فیقولون: بخیر ان ترکتنا, و یقولون الله الله فینا و یناشدونه و یقولون: انما نثاب و نعاقب بک)).(4)
در هر بامداد زبان آدمیزاد بر تمام اعضایش مشرف مى شود و مى گوید: چگونه صبح کردید؟ گویند: اگر تو ما را رها کنى خوبیم و مى گویند: خدا را
خدا را نسبت به ما به یادآور و سوگندش دهند و گویند: ما به سبب تو ثواب و عقاب مى شویم.
امام باقر(ع): ((کان ابوذر رحمه الله علیه ـ یقول: یا مبتغى العلم ان هذا اللسان مفتاح خیر و مفتاح شر فاختم على لسانک کما تختم على ذهبک و ورقک)).(5)
ابوبصیر گوید: شنیدم امام باقر علیه السلام فرمود: ابوذر مى گفت اى دانش جو همانا این زبان کلید خیر و کلید شر است پس همان گونه که بر طلا و نقره ات مهر مى زنى بر زبانت مهر بزن.
امام صادق (ع): ((ان النوم راحه للبدن والنطق راحه للروح والسکوت راحه للعقل)).(6)
خواب آسایش بدن, سخن گفتن آسایش روح و سکوت آسایش عقل است.
امام صادق(ع): ((لایزال العبد المومن یکتب محسنا مادام ساکتا فاذا تکلم کتب محسنا إو مسیئا)).(7)
بنده مومن تا آن زمان که خاموش باشد نیکوکار نوشته مى شود و آن زمان که سخن گفت یا نیکوکار است یا گنه کار.
قال ابوالحسن الرضا(ع): ((من علامات الفقه الحلم والعلم والصمت, ان الصمت باب من ابواب الحکمه ان الصمت یکسب المـحبه, انه دلیل على کل خیر)).(8)
از نشانه هاى فقاهت بردبارى و علم و خاموشى است, همانا خاموشى یکى از درهاى حکمت است, همانا خاموشى محبت مىآورد و راهنماى هر امر خیرى مى باشد[ زیرا انسان با تفکر به هر خیرى مى رسد و خاموشى موجب تفکر مى شود]
تبلیغات
