مناجات
حوزه های تخصصی:
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
متن
امام على علیه السلام:
فى المناجاه سبب النجاه.(1)
سبب رستگارى در مناجات است.
امام على علیه السلام:
ما برح لله ـ عزت آلاوه ـ عباد ناجاهم فى فکرهم و کلمهم فى ذات عقولهم فاستصبحوا بنور یقظه فى الابصار والاسماع والافئده.(2)
همواره خداوند بزرگ ـ که نعمت ها و بخشش هایش عزیز و ارجمند باد ـ بندگانى داشته است که در اندیشه هایشان با آنان راز مى گوید و در ژرفاى عقل هاشان با آنها سخن مى گوید, پس با نور بیدارى خردها, چراغ فهم و بینایى در دیدگان گوش ها و دل ها برمى افروزد.
امام على علیه السلام:
من لزم الخلوه بربه فقد حصل فى الحمى الامنع و العیش الامتع.(3)
کسى که همواره باپروردگارخویش خلوت اختیار کند به تحقیق در حفاظ نفوذناپذیر و زندگانى کامیاب قرار گرفته است.
امام على علیه السلام:
فى سجوده ـ إناجیک یا سیدى کما یناجى العبد الذلیل مولاه و اطلب الیک طلب من یعلم إنک تعطى و لاینقص مما عندک شىء.(4)
امام على علیه السلام در سجده هایش به پیشگاه خداوند متعال عرض مى کرد: مولاى من با تو راز و نیاز مى کنم همانطور که بنده ذلیلى به پیشگاه مولاى خود مناجات مى کند و خواهش من از تو خواهش کسى است که مى داند تو, به او خواسته اش را اعطا مى کنى در حالى که از آنچه که دارى کم نمى شود.
امام زین العابدین علیه السلام:
الهى ... و زین لى التفرد بمناجاتک باللیل و النهار.(5)
پروردگارا! مرا به خلوت در راز و نیازت, در شب و روز زینت بده.
امام زین العابدین علیه السلام:
اللهم احملنا فى سفن نجاتک و متعنا بلذیذ مناجاتک و اوردنا حیاض حبک و اذقنا حلاوه ودک و قربک.(6)
خداوندا! مارا درکشتى هاىنجاتت حمل فرما و ازلذت مناجاتت بهره مندساز وما را در صیدگاه و دام محبتت اسیر فرما و شیرینى دوستى و تقرب خود را به ما بچشان.
امام باقر علیه السلام:
ان رسول الله(ص) نهى إن یغفل عن لیله احدى و عشرین و عن لیله ثلاثه و عشرین و نهى إن ینام احد تلک اللیله.(7)
همانا رسول خدا ـ صلوات الله علیه ـ نهى فرمود از غافل شدن از شب هاى بیست و یکم و بیست و سوم ماه و از خوابیدن در این شب ها.
امام باقر علیه السلام:
ان الله ینادى کل لیله من اول اللیل الى آخره: الاعبد مومن یدعونى لدینه و دنیاه, قبل طلوع الفجر.(8)
همانا خداوند متعال هر شب از ابتدا تا انتها ندا مى دهند: آیا بنده مومنى نیست که براى دین و دنیایش مرا قبل از طلوع فجر, بخواند؟
امام صادق علیه السلام:
اوحى الله تعالى الى داود ـ علیه السلام ـ : بى فافرح و بذکرى فتلذذ و بمناجاتى فتنعم.(9)
خداوند متعال به حضرت داودعلیه السلام وحى فرمود: سرور و شادىات در معیت من باشد, و لذتت به یاد من باشد و از مناجات کردن با من به شایستگى استفاده ببر.
رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم:
یقول الله تبارک و تعالى فى کل لیله من شهر رمضان ثلاث مرات: هل من سائل فاعطیه سوله؟ هل من تائب فاتوب علیه؟ هل من مستغفر فإغفر له؟.(10)
رسول خدا(ص): خداوند متعال در شب هاى ماه مبارک رمضان سه بار این کلام را ندا مى دهد: آیا بنده سائلى است که حاجت وى را برآورده کنم؟ آیا توبه کننده اى است که توبه اش بپذیرم؟ آیا استغفار کننده اى هست که گناهانش ببخشایم؟
پاورقی ها:پانوشت ها: 1 ) تنبیه الخواطر, 2 / 154. 2 ) نهج البلاغه, خطبه222. 3 ) تنبیه الخواطر, 2 / 154. 4 ) امالى صدوق, 211 / 7 . 5 ) صحیفه سجادیه, دعاى 47. 6 ) بحارالانوار, ج94, 147, 21. 7 ) دعائم الاسلام, 1 / 281. 8 ) عده الداعى, ص50. 9 ) قصص الانبیإ, 199 / 254. 10 ) امالى مفید, ص230.
فى المناجاه سبب النجاه.(1)
سبب رستگارى در مناجات است.
امام على علیه السلام:
ما برح لله ـ عزت آلاوه ـ عباد ناجاهم فى فکرهم و کلمهم فى ذات عقولهم فاستصبحوا بنور یقظه فى الابصار والاسماع والافئده.(2)
همواره خداوند بزرگ ـ که نعمت ها و بخشش هایش عزیز و ارجمند باد ـ بندگانى داشته است که در اندیشه هایشان با آنان راز مى گوید و در ژرفاى عقل هاشان با آنها سخن مى گوید, پس با نور بیدارى خردها, چراغ فهم و بینایى در دیدگان گوش ها و دل ها برمى افروزد.
امام على علیه السلام:
من لزم الخلوه بربه فقد حصل فى الحمى الامنع و العیش الامتع.(3)
کسى که همواره باپروردگارخویش خلوت اختیار کند به تحقیق در حفاظ نفوذناپذیر و زندگانى کامیاب قرار گرفته است.
امام على علیه السلام:
فى سجوده ـ إناجیک یا سیدى کما یناجى العبد الذلیل مولاه و اطلب الیک طلب من یعلم إنک تعطى و لاینقص مما عندک شىء.(4)
امام على علیه السلام در سجده هایش به پیشگاه خداوند متعال عرض مى کرد: مولاى من با تو راز و نیاز مى کنم همانطور که بنده ذلیلى به پیشگاه مولاى خود مناجات مى کند و خواهش من از تو خواهش کسى است که مى داند تو, به او خواسته اش را اعطا مى کنى در حالى که از آنچه که دارى کم نمى شود.
امام زین العابدین علیه السلام:
الهى ... و زین لى التفرد بمناجاتک باللیل و النهار.(5)
پروردگارا! مرا به خلوت در راز و نیازت, در شب و روز زینت بده.
امام زین العابدین علیه السلام:
اللهم احملنا فى سفن نجاتک و متعنا بلذیذ مناجاتک و اوردنا حیاض حبک و اذقنا حلاوه ودک و قربک.(6)
خداوندا! مارا درکشتى هاىنجاتت حمل فرما و ازلذت مناجاتت بهره مندساز وما را در صیدگاه و دام محبتت اسیر فرما و شیرینى دوستى و تقرب خود را به ما بچشان.
امام باقر علیه السلام:
ان رسول الله(ص) نهى إن یغفل عن لیله احدى و عشرین و عن لیله ثلاثه و عشرین و نهى إن ینام احد تلک اللیله.(7)
همانا رسول خدا ـ صلوات الله علیه ـ نهى فرمود از غافل شدن از شب هاى بیست و یکم و بیست و سوم ماه و از خوابیدن در این شب ها.
امام باقر علیه السلام:
ان الله ینادى کل لیله من اول اللیل الى آخره: الاعبد مومن یدعونى لدینه و دنیاه, قبل طلوع الفجر.(8)
همانا خداوند متعال هر شب از ابتدا تا انتها ندا مى دهند: آیا بنده مومنى نیست که براى دین و دنیایش مرا قبل از طلوع فجر, بخواند؟
امام صادق علیه السلام:
اوحى الله تعالى الى داود ـ علیه السلام ـ : بى فافرح و بذکرى فتلذذ و بمناجاتى فتنعم.(9)
خداوند متعال به حضرت داودعلیه السلام وحى فرمود: سرور و شادىات در معیت من باشد, و لذتت به یاد من باشد و از مناجات کردن با من به شایستگى استفاده ببر.
رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم:
یقول الله تبارک و تعالى فى کل لیله من شهر رمضان ثلاث مرات: هل من سائل فاعطیه سوله؟ هل من تائب فاتوب علیه؟ هل من مستغفر فإغفر له؟.(10)
رسول خدا(ص): خداوند متعال در شب هاى ماه مبارک رمضان سه بار این کلام را ندا مى دهد: آیا بنده سائلى است که حاجت وى را برآورده کنم؟ آیا توبه کننده اى است که توبه اش بپذیرم؟ آیا استغفار کننده اى هست که گناهانش ببخشایم؟
پاورقی ها:پانوشت ها: 1 ) تنبیه الخواطر, 2 / 154. 2 ) نهج البلاغه, خطبه222. 3 ) تنبیه الخواطر, 2 / 154. 4 ) امالى صدوق, 211 / 7 . 5 ) صحیفه سجادیه, دعاى 47. 6 ) بحارالانوار, ج94, 147, 21. 7 ) دعائم الاسلام, 1 / 281. 8 ) عده الداعى, ص50. 9 ) قصص الانبیإ, 199 / 254. 10 ) امالى مفید, ص230.
تبلیغات
