نیازهای عاطفی و اجتماعی در سنین 7- 12 سال: نیاز به امنیت اجتماعی
چکیده
متن
نیاز به امنیت اجتماعى
پدر و مادر عزیز،
آیا به مدت طولانى از دور شاهد و نظارهگر رفتار فرزند خود در میان دوستان و همکلاسىهاى او بودهاید؟آیا او در مهمانىها و در میان دیگران و به طور کلى در اجتماع احساس امنیت و راحتى مىکند؟اگر نه، چرا و شما چگونه نیاز او را به امنیت اجتماعى برآورده مىکنید؟
طرح یک مشکل
تصور کنید فرزند شما از همه همکلاسان خود بدگویى مىکند، به هنگام مهمانى رفتن چندان راضى نیست که همراه شما باشد، یا سعى مىکند با بچههاى بسیار کوچکتر از خود بازى کند!آیا دلیل رفتار را مىدانید؟به نظر شما چگونه مىتوان این مشکلات را حل کرد؟
روش و مراحل برخورد با مشکل
1-قبل از هرچیز باید سعى کنیم که خود از دیگران بدگویى نکنیم و غالبا محاسن افراد دیگر را ذکر کنیم.
2-با ایجادمحیطهاى جمعى کوچکشامل همکلاسان یا دوستان محلى به اجتماعى شدن فرزندمان کمک کنیم.
3-احتیاط و دقت را در انتخاب دوستان یا در برخورد با افراد بزرگسالان به او یادآور شویم.
4-قبل از ورود به هرجمعىاو را با مهارتهاى اجتماعى آنجمعآشنا کنیم.
5-به خاطر داشته باشیم که باید جذابیتهاى گروه یا جمع، فرزند شما را جذب کند، پس به زور متوسل نشویم.
6-ابراز عقیده و بحث با دیگران درباره آن عقیده را به فرزندمان بیاموزیم تا بتواند در گروه شرکت فعال داشته باشد.
7-معایب دوستان نابهنجار و خطرهاى احتمالى از جانب دیگران را براى فرزندمان توضیح دهیم و به وى خاطر نشان کنیم که این رفتار آن افراد است که بد است، نه خود آن افراد.
امنیت اجتماعى چیست؟
اگر فرزندتان در حضور شما و در هنگام صحبت با بزرگسالان خجالتى و کمرو نیست، به دیگران بىاحترامى و آنها را تحقیر نمىکند، دروغ نمىگوید، در جمع فقط به فکر مطرح کردن بیش از حد خودش نیست، پرخاشگرى و حسادت نمىکند، در ضمن گوشهگیر هم نیست و دوستان زیادى نیز دارد، معلوم مىشود که در محیط زندگىاشامنیت اجتماعىاو تأمین شده است.
مثال:
دخترى دارم که در کلاس پنجم دبستان درس مىخواند ولى هنوز نمىتواند به تنهایى از مدرسه به خانه برگردد!فکر مىکنم از مردم کوچه و خیابان مىترسد.البته او از معلم و مدیر و ناظم هم مىگریزد!
راهحل یک پدر
1-حدس مىزنم که دخترم تحت تأثیر احتیاطهاى بیش از حد من و مادرش قرار گرفته است.
2-باید درباره خوبىهاى مردم و مهربانىهاى آنان با او صحبت کنیم.
3-یک جمع کوچک از دوستان دخترم ترتیب مىدهم که در مورد برخورد با افراد کوچه و خیابان در آن جمع بحث شود.
4-او را با آداب رفتار با مردم آشنا مىکنم و به او مهارتهاى لازم را یاد مىدهم.
5-تفاوتهاى افراد مختلف را در نوع اندیشیدن و رفتارهاى آنان به او یادآور خواهم شد.
6-برخودرهاى لازم در مقابل معایب دوستان یا خطرهاى احتمالى از جانب دیگران را به او یاد مىدهم.
7-میزان احتیاط لازم و مراقبتهاى ضرورى را، بدون این که او را از محیط بترسانم، به او نشان مىدهم.
توجه داشته باشید
کودکان در دوره ابتدایى به حضور بعضى از افراد نزدیک مانند یکى از والدین، یکى از خویشاوندان یا یکى از دوستان نیازمندند، بهویژه حضور بدون تهدید این افراد از جانب این کودکان درخواست مىگردد و هرگاه این نیاز برآورده نشود دچار رفتارهاى نابهنجار یا اختلال در یادگیرى مىشوند.
یک سؤال
اگر فرزند شما در میان گروه همسالان یا هر جمع دیگر احساس راحتى و امنیت نمىکند، ویژگىهاى او را یادداشت کنید و راهحل خود را براى حل این مشکل براى ما به نشانى مجله بفرستید.
پدر و مادر عزیز،
آیا به مدت طولانى از دور شاهد و نظارهگر رفتار فرزند خود در میان دوستان و همکلاسىهاى او بودهاید؟آیا او در مهمانىها و در میان دیگران و به طور کلى در اجتماع احساس امنیت و راحتى مىکند؟اگر نه، چرا و شما چگونه نیاز او را به امنیت اجتماعى برآورده مىکنید؟
طرح یک مشکل
تصور کنید فرزند شما از همه همکلاسان خود بدگویى مىکند، به هنگام مهمانى رفتن چندان راضى نیست که همراه شما باشد، یا سعى مىکند با بچههاى بسیار کوچکتر از خود بازى کند!آیا دلیل رفتار را مىدانید؟به نظر شما چگونه مىتوان این مشکلات را حل کرد؟
روش و مراحل برخورد با مشکل
1-قبل از هرچیز باید سعى کنیم که خود از دیگران بدگویى نکنیم و غالبا محاسن افراد دیگر را ذکر کنیم.
2-با ایجادمحیطهاى جمعى کوچکشامل همکلاسان یا دوستان محلى به اجتماعى شدن فرزندمان کمک کنیم.
3-احتیاط و دقت را در انتخاب دوستان یا در برخورد با افراد بزرگسالان به او یادآور شویم.
4-قبل از ورود به هرجمعىاو را با مهارتهاى اجتماعى آنجمعآشنا کنیم.
5-به خاطر داشته باشیم که باید جذابیتهاى گروه یا جمع، فرزند شما را جذب کند، پس به زور متوسل نشویم.
6-ابراز عقیده و بحث با دیگران درباره آن عقیده را به فرزندمان بیاموزیم تا بتواند در گروه شرکت فعال داشته باشد.
7-معایب دوستان نابهنجار و خطرهاى احتمالى از جانب دیگران را براى فرزندمان توضیح دهیم و به وى خاطر نشان کنیم که این رفتار آن افراد است که بد است، نه خود آن افراد.
امنیت اجتماعى چیست؟
اگر فرزندتان در حضور شما و در هنگام صحبت با بزرگسالان خجالتى و کمرو نیست، به دیگران بىاحترامى و آنها را تحقیر نمىکند، دروغ نمىگوید، در جمع فقط به فکر مطرح کردن بیش از حد خودش نیست، پرخاشگرى و حسادت نمىکند، در ضمن گوشهگیر هم نیست و دوستان زیادى نیز دارد، معلوم مىشود که در محیط زندگىاشامنیت اجتماعىاو تأمین شده است.
مثال:
دخترى دارم که در کلاس پنجم دبستان درس مىخواند ولى هنوز نمىتواند به تنهایى از مدرسه به خانه برگردد!فکر مىکنم از مردم کوچه و خیابان مىترسد.البته او از معلم و مدیر و ناظم هم مىگریزد!
راهحل یک پدر
1-حدس مىزنم که دخترم تحت تأثیر احتیاطهاى بیش از حد من و مادرش قرار گرفته است.
2-باید درباره خوبىهاى مردم و مهربانىهاى آنان با او صحبت کنیم.
3-یک جمع کوچک از دوستان دخترم ترتیب مىدهم که در مورد برخورد با افراد کوچه و خیابان در آن جمع بحث شود.
4-او را با آداب رفتار با مردم آشنا مىکنم و به او مهارتهاى لازم را یاد مىدهم.
5-تفاوتهاى افراد مختلف را در نوع اندیشیدن و رفتارهاى آنان به او یادآور خواهم شد.
6-برخودرهاى لازم در مقابل معایب دوستان یا خطرهاى احتمالى از جانب دیگران را به او یاد مىدهم.
7-میزان احتیاط لازم و مراقبتهاى ضرورى را، بدون این که او را از محیط بترسانم، به او نشان مىدهم.
توجه داشته باشید
کودکان در دوره ابتدایى به حضور بعضى از افراد نزدیک مانند یکى از والدین، یکى از خویشاوندان یا یکى از دوستان نیازمندند، بهویژه حضور بدون تهدید این افراد از جانب این کودکان درخواست مىگردد و هرگاه این نیاز برآورده نشود دچار رفتارهاى نابهنجار یا اختلال در یادگیرى مىشوند.
یک سؤال
اگر فرزند شما در میان گروه همسالان یا هر جمع دیگر احساس راحتى و امنیت نمىکند، ویژگىهاى او را یادداشت کنید و راهحل خود را براى حل این مشکل براى ما به نشانى مجله بفرستید.
تبلیغات
