مشاوران پیوند پاسخ می دهند

خانم م .پ.از تهران:
با سلام خدمت مسئولان محترم مجله پیوند. من معلم هستم و همواره از بخش‏های مختلف مجله پیوند، به ویژه بخش مشاوره، بهره‏مندمی‏شوم.امّا آن‏چه سبب شد برای شمانامه نوشته، طلب مشورت، بلکه مساعدت کنم، در ارتباط با وضعیت خودم می‏باشد.من دارای مدرک تحصیلی فوق‏دیپلم می‏باشم و در یک مدرسه در جنوب شهر تهران تدریس می‏کنم
پدرم کار آزاد دارد و مادرم نیز خانه‏دار است.من فرزند ارشد خانواده‏ام و دو برادر و خواهر کوچک‏تر از خود دارم.
حدود هفت ماه پیش پس از چند ماه بررسی و رفت و آمد، با جوان متعهدی که برادر یکی از همکاران خوب فرهنگی است، ازدواج نمودم. این جوان در حال حاضر دانشجوی سال دوم دانشگاه است و خدمت سربازی را هم انجام نداده است.ایشان از نظر خانوادگی در وضعیت نسبتا خوبی قرار دارند، امّا وضعیت خانواده همسرم در حدی نیست که مسکن جداگانه‏ای برای پسر وعروسشان تهیه کنند.مسئله‏ای که در حال حاضر پیش آمده و زندگی راحت ما را به تلخی کشانده این است که پدرم اصرار دارد هر چه زودتر عروسی صورت پذیرد و اعتقادش بر این است که دختر عقد کرده نباید بیش از 6 ماه در منزل پدرش بماد.همسرم می‏گوید که اجازه دهید درس من تمام شود و اگر لازم شد سربازی هم بروم و بعد عروسی کنیم و زندگی جداگاه و مستقلی داشته باشیم. خانواده همسرم هم می‏گویند که اگر امکان خرید سربازی فراهم گردد ما این کار را انجام می‏دهیم، اجازه دهید که درس پسر مان تمام شود و بعدا جشن عروسی وتشکیل خانواده مشترک انجام پذیرد.
در ضمن باید متذکر شوم که به لحاظ اعتقاد و اعتماد متقابلی که بین خانواده ما و خانواده همسرم و جود داشت و دارد هنگام صحبت‏های اولیه و برگزاری مراسم عقد بحث خاصی در ارتباط با زمان جشن عروسی و زندگی مشترک و مستقل به میان نیامد.از محضر شما تقاضامندم با راهنمایی‏های خود زمینه آرامش خانوادگی ما را فراهم نمایید.
خواهر محترم خانم م.پ
شما هم سلام گرم و صمیمانه یاران پیوند را پذیرا باشید.از درگاه خالق مهرآفرین برای شما و همسر ارجمندتان آرزوی توفیقات روزافزون و حیاتی پر از آرامش و نشاط و سعادت داریم. از لطف شما نسبت به مجله پیوند نیز صمیمانه سپاسگزاری می‏کنیم.
در ارتباط با مسئله بسیار مهمی که با ما در میان گذاشته‏اید، لازم است چند نکته‏ای خدمت شما و خاواده محترمتان معروض گردد.بدیهی است که پس از مطالعه این مختصر ورایزی و مشورت با اهل نظر، تصمیم اصلی را که مبتنی برتأمین سعادت دنیا و آخرت شماست، خودتان خواهید گرفت.
عقد ازدواج یک توافق متقابل است، لذا شایسته است که هنگام عقد زوجیت همه شرایط از قبیل مهریه و نفقه، زمان آغاز زندگی مشترک، و برگزاری جشن و غیره کاملا و به روشنی مطرح گردد و طرفین با رضاتمندی کامل توافق نامه را امضا نمایند.لذا بهتر بود به جای تعارفات زیاد و رودربایستی به طور دقیق مراحل تشکیل زندگی مشترک و محدوده زمان آن مشخص می‏شد.در ضمن استحضار دارید که از زمان انجام عقد ازدواج، نفقه شما یعنی هزینه‏های زندگی‏تان شرعا متوجه همسرتان می‏باشد و بالطبع در مقابل، ایشان هم نسبت به شما حق و حقوقی خواهند داشت.در هر حال‏از نظر عرفی تا زمانی که عروس خانم، منزل پدرشان است معمولا آقا داماد هزینه خاصی را به عنوان نفقه نمی‏پردازند، مگر این که بعضا هدیه‏ای را تقدیم همسرشان می‏نمایند.
در ارتباط با مسئله‏ای که برای شما پیش آمده، شایسته است در اولین فرصت نشست صمیمانه و دوستانه‏ای با حضور پدر و مادر عزیز شما و پدر و مادر عزیز همسرتان و بعضی از افراد صاحب‏نظر، ذی‏صلاح، خیرخواه و آشنا به مسائل خانواده‏ها درحضور شما و همسرتان تشکیل شود و دیدگاه‏ها و نکات و مسائل مورد توجه به صورت روشن و با زبان گیرا و صمیمانه مطرح شود تا با تعدیل برخی از نگرش‏ها راه‏حل‏های اساسی مطرح شود و مورد توجه قرار گیرد.
از نظر اینجانب بهتر و شایسته‏تر بود که هنگام جاری شدن عقد زوجیت محدوده فاصله زمانی بین عقد و تشکیل زندگی مشترک مشخص می‏شد.حال که به هر دلیلی این مهم انجام نشده است و نظرات خاصی مطرح می‏باشد، خدمت شما و پدر بزرگوارتان و همه خانواده‏های ارجمند عرض می‏کنم که هیچ دلیل شرعی، عقلی و علمی مبنی بر این که دختر عقد کرده نباید بیش از شش ماه در خانه پدر بماند، وجود ندارد.مدت زمان معقول بین عقد زوجیت و عروسی و تشکیل خانواده مشترک به صورت مستقل، براساس امکانت وتمهیدات مقدور میسور و توافق طرفی در نظر گرفته می‏شود.مثلا مولای متقیان، علی-علیه السلام- حدود یک سال بعد از عقد زوجیت موفق به تشکیل خانواده جدید گردیدند و زندگی مشترک خود را با فاطمه زهرا-سلام اللّه علیها- آغاز نمودند.لذا چنان‏چه لازم باشد می‏توان فاصله‏ای در حد یک، دو یا سه سال و بعضا بیش‏تر بین عقد زوجیت و آغاز زندگی مشترک زوجین پیش‏بینی کرد.بدیهی است در این مدت ارتباط بین زوجین در حد محدود خواهد بود، مگر آن‏که خانواده پسر یا خانواده دختر تدبیر خاصی بیندیشند تا ایشان زودتر زندگی مشترک خود را آغاز نمایند.
درک متقابل از وضعیت همدیگر نشانی است از وجوه کفویت، همدلی و هم‏زبانی و باعث تقویت مودت و رحمت و محبت گردیده، آرامش زوجین را مضاعف می‏کند.شما خواهر محترم نیز با طرح چنین بحثی در خانواده و ایجاد نگرش مثبت در ذهن پدر ارجمندتان، خاطر نشان سازید که آمادگی دارید تا یکی دو سال دیگر صبورانه و با حفظ نشاط و پویای خود در منزل پدر در انتظار فرصت مطلوب و معقول برای آغاز زندگی مشترک خود باشید. بدیهی است همسرتان نیز سعی می‏کنند تا فراهم شدن تمهیدات لازم و لو در حداقل قابل قبول، زمینه آرامش شما را بیش از پیش با ابراز محبّت و همدلی فراهم آورند.
نکته آخر این که خداوند زوج آفرین تعهد نموده‏اند که از رحمت بی‏کران خود جوانانی را که با اندیشه رسیدن به آرامش ازدواج می‏نمایند غنی نموده، روزنه‏های گشایش امور را در مقابل چشمانشان بگشایند.توکل شما به خدا باشد و با ایمانی راسخ، دلی آرام، وجودی آرامشگر و گام‏هایی استوار در جهت نیل به زندگی پایدار اندیشه و تلاش نمایید:
و السلام