همکاری خانه و مدرسه لازمه تربیت فرزندان

خانواده و مدرسه دو نهادی هستند که در کنار هم رسالت تربیت و به کمال رساندن فرزندان جامعه را بر عهده دارند.هر یک از این دو نهاد بر مبنای ضروریات جامعه و سنن دیرین، وظایف خاص خود را ارا هستند و در مواردی نیز مکمل یکدگرند.اما تربیت صحیح کودکان، مشارکت و کوشش هر دو نهاد را به موازات یکدیگر طلب می‏کند.ضروت این مشارکت در طول سالیان احساس شده و در نهایت به تشکیل انجمن‏های اولیاء و مربیان منجر شده است.
در جومع پیشرفته، همکاری میان خانه و مدرسه به صورتی منسجم درآمده و این دو نهاد، مسؤولیت مشترک خویش، یعنی تربیت فرزندان جامعه را با همفکری، همکاری و هماهنگی کامل به سامان می‏رساند.در کشورهای اروپایی، نمایندگان والدین در اور داخلی مدرسه، نظیر اراده امور روزمره، تنظیم ساعات مدرسه، سازماندهی فعالیت‏های فوق برنامه، نظارت و کنترل هزینه‏ها و حفظ روابط حسنه میان والدین و معلمان، مشارکت فعالانه و حق تصمیم‏گیری دارند.کشورهای دانمارک، یونان، اسپانیا، ایرلند، اتریش، پرتقال، انگلستان و نروژ در این زمینه از سایر کشورها پیشی گرفته و حق تصمیم‏گیری و مشارکت اولیاء از امور جاری مدرسه فراتر برده‏اند، به طوری‏که اولیاء را در کارهایی همچون تخصیص بودجه مدرسه، استخدام معلمان مورد نیاز، تهیه و تدوین برنامه آموزشی و روشهای تدریس، دخالت می‏دهند.به ویژه در کشرو دانمارک، نقش مهم والدین در امور مدرسه بسیار قابل تأمل است، زیرا در هیأت مدیره مدرسه، والدین اکثریت داشته، مسؤولیت اصلی تصمیمات اتخاذ شده را بر عهده دارند.در اسپانیا، پرتغال و انگلستان، والدین حتی در عزل و نصب مدیران مدارس نیز دخالت دارند.
طی سالهای اخیر، انجمن‏های اولیاء و مربیان مدارس در کشور ما، با انسجام و وسعت نظر بیشتر، تلاش کرده‏اند روش‏های جدید همکاری و مشارکت اولیاء و مربیان را که زمینه‏های تربیتی و فرهنگی را نیز در بر می‏گیرد، جایگزین شیوه‏های منسوخ گذشته سازند.
تردیدی نیست که کوشش‏های مشترک اولیاء و مربیان، بابرنامه‏های سنجیده و درست و پرداخت به مسایلی که در هر دو حوزه خانواده و مدرسه وجود دارد، گام مهمی است در جهت رفع ابهام‏ها و دشواری‏های آموزشی و تربیتی و در این راه استفاده از تجربیات عملی سایر کشورها به طور حتم مفید و سودمن خواهد بود.