شاخص روزانه

بهره­گیری از شاخص­های آسایش زیست اقلیمی یا بیوکلیماتیک در مناطق مختلف جغرافیایی، می­تواند به برنامه­ریزی اکوتوریستی کمک نماید تا مناطق جاذب محیطی به منظور گذران اوقات فراغت مورد استفاده بهتر قرار گیرد. در این مقاله با بهره­گیری از آمارهای ایستگاه­های هواشناسی همجوار با تالاب گاوخونی شامل؛ اصفهان، شرق اصفهان، کبوترآباد، بافق و یزد، طی سال­های 1975 تا 2005، شرایط آسایش انسانی براساس مدل­ها و شاخص­های زیست اقلیمی (بیکر، ترجونگ، فـشار عصبی، ترموهیگرومتریک و سوز باد) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته­های تحقیق موید آن است که با توجه به ویژگی­های اقلیمی منطقه مورد مطالعه و دارا بودن ظرفیت­های مناسب از جاذبه­­های محیطی همچون؛ کوه، کویر، دریاچه، سبزه­زار، جنگل­های گز و مناطق تاریخی ورزنه و قورتان در همجواری آن، جهت برنامه­ریزی اکوتوریستی کشش­پذیری زیادی دارد. به­طوری که نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل یافته­ها، حاکی از آن است علی­رغم آنکه اقلیم منطقه از شرایط داغ تا خنک متغیر می­باشد، لیکن ماه­های اردیبهشت و شهریور، دارای آسایش اقلیمی روزانه و شبانه کاملاً مطلوب جهت برنامه­ریزی و بهره­برداری توریستی در منطقه می­باشند. در عین حال از لحاظ آسایش روزانه تنها ماه فروردین دارای شرایط مساعد و ماه­های اسفند و آبان نیز تا حدودی مناسب و از نظر آسایش اقلیمی شبانه نیز ماه­های تیر و مرداد در شرایط آسایشی مناسب قرار دارند. اینک نتایج حاصل از این پژوهش در حوضه تالاب گاوخونی، می­تواند راهنمای عمل مدیران و سیاست­گذران حوزه توریسم و دفاتر توریستی و تورگردانان بوده و به منظور برنامه­ریزی توسعه اکوتوریسم در منطقه مورد بهره­برداری آنان قرار گیرد.