درخواست کنندگان نقل حدیث

در توقف حضرت رضا(ع) در نیشابور و درخواست نقل حدیث از وی توسط برخی شخصیت های نام بردار و شناخته شده تردیدی نیست. شیخ صدوق (متوفای 381ق)، حاکم نیشابوری (متوفای 405ق)، حافظ اصفهانی (متوفای 430ق) و ابن عساکر دمشقی (متوفای 571ق) در مجموع به هفت نفر به گونه مستند اشاره کرده اند که عبارت اند از: محمدبن رافع، أحمدبن حرب، یحیی بن یحیی، ابن راهویه، محمدبن اسلم، یاسین بن نضر و محمدبن یحیی. البته ذکر ابوزرعه رازی از سوی اربلی (متوفای 693ق) و برخی دیگر و قلمداد شدن ابن خزیمه، ابوعلی ثقفی، آدم بن أبی أیاس، نصربن علی و معلی بن منصور توسط محمد محسن طبسی، مبتنی بر تحقیق و قراین تأییدی نیست. نگارنده این سطور با گردآوری کتابخانه ای جستارها و اطلاعات و ارائه آن به شیوه تاریخی- انتقادی، کوشش کرده است مرزبندی مستندی از اشخاص ارائه دهد. این شش فرد اخیر یا در آن زمان متولد نشده بودند، یا شرایط لازم برای نقل حدیث نداشتند و یا در مناطق دیگر زندگی می کردند.