ظرفیت و پتانسیل

نقش اقتصادی مناطق در بُعد جذب سرمایه و تجارت در سطح جهانی در توسعه اقتصادی در دنیای جهانی شده بسیار مهم است. در این بین سرمایه های بین المللی عمدتا در مناطقی که دارای ظرفیت برای بازگشت سود باشد و پتانسیل لازم برای افزایش ارزش افزوده سرمایه فراهم شود سرازیر می گردد. بنابراین این تحقیق به بررسی اثرات ظرفیت ها در سهم استانهای ایران در اقتصاد جهانی با رویکرد ترکیبی منطقه گرایی و زنجیره جهانی پرداخته است. روش مطالعه بر اساس هدف، کاربردی و براساس روش، توصیفی و تحلیلی است. روش جمع آوری اطلاعات نیز بصورت اسنادی و میدانی از منابع آماری رسمی و نظرات کارشناسان انجام شده است. برای تجزیه و تحلیل از روشهای مختلف آماری مانند رگرسیون و همبستگی استفاده گردیده و نتایج تحقیق نشان داد، سهم اقتصادی مناطق مختلف جغرافیایی ایران یکدست و یک شکل نبوده است. مناطقی که سهم بالایی در جذب سرمایه های بین المللی داشته اند دلیلی برای توسعه صادرات و تجارت خارجی نبوده و مناطق مختلف جغرافیایی در شاخص های مورد بررسی عملکرد متفاوتی داشته و از اصول و قاعده ثابت پیروی نمی کنند. به عبارتی جایگاه مناطق ایران در جذب سرمایه، صادرات و واردات یا تجارت در یک سال خاص کمی تصادفی به نظر می رسد و مطالعه در طول دوره های زمانی را می طلبد تا بصورت دقیق نقش متغیرهای مورد استفاده در جایگاه جهانی اقتصاد مناطق را تبیین کند.