مِلوفُرم

علی رغم اینکه موسیقی مناطق ایران، همانند ردیف موسیقی سنتی ایران یک صدایی است و در اصل تابع هته روفونی، با این حال به فرم های چندصدایی، اگرچه اکثراً ناخودآگاهانه، برخورد می شود. هدف از این تحقیق، بررسی خوانش ادبی - موسیقایی براساس نظریه فرِدِریک سونَک (Frédéric Sounac)، در دو اثر نویسنده معاصر فرانسوی، پاسکال کینیار (Pascal Quignard) به نام های همه «صبح های جهان» و «درس موسیقی» است. فرِدِریک سونَک ورود موسیقی را در آثار ادبی با بهره بری از اصطلاحات متداول موسیقایی در قرون وسطی و باتکیه بر مدل های لوگوژِن (Logogène) –موضوعی– مِلوژِن (Mélogène) –صدادار– و مِلوفُرم (Méloforme) –رسمی– موردمطالعه قرار داده است. بررسی جایگاه چندصدایی در موسیقی ایران از دیگر مسائل این مقاله است. در  این مقاله، به روش تحلیلی - توصیفی، از بین سه مدل، به بررسی و تشخیص مدل مِلوفُرم خواهیم پرداخت که شامل یک روش جدید ترکیبی در ادبیات است و فرم ، ژانر، تکنیک موسیقایی و یا به تعبیر دیگر، فوگ (Fugue)، کُنتُرپوان (Contrepoint)، لایت موتیف (Leitmotiv) و تِم (Thème) را دربر می گیرد. برای به کارگیری مدل مِلوفُرم، باید از یک طرف قوه مخیله عالی و از طرف دیگر، آگاهی های لازم در زمینه موسیقی داشت تا امکان ارتباط بین متن و فرم یا تکنیک موسیقایی برقرار شود. در این تحقیق، خواهیم دید که چگونه پاسکال کینیار، با تکیه بر تکنیک های کاملاً ادبی، درصدد برمی آید تا جنبه هایی از موسیقی را در عالم ادبی خود وارد کند. ابتدا اشاره ای به مدل مِلوفُرم خواهیم داشت، سپس در قسمت دوم، رمانِ همه «صبح های جهان» و در قسمت سوم، «رساله درس موسیقی» را موردبحث و بررسی قرار خواهیم داد.اهداف پژوهش:بررسی خوانش ادبی - موسیقایی رمان همه «صبح های جهان» و «درس موسیقی» براساس نظریه فرِدِریک سونَک.بررسی چندصدایی در موسیقی معاصر.سؤالات پژوهش:1.تحلیل ادبی- موسیقایی رمان همه «صبح های جهان» و «درس موسیقی» براساس نظریه فرِدِریک سونَک چگونه است؟چندصدایی در موسیقی معاصر چه جایگاهی دارد؟