منابع انسانی جوان

جوانان درصد قابل توجهی از جمعیت کشور را تشکیل می دهند؛ این موضوع مزیت برجسته ای، برای کشور ایران نسبت به سایر کشور های جهان محسوب می شود. جوانان، آینده ساز کشور هستند و می بایست برای آموزش و به کارگماری آنان در پست های مدیریتی برنامه ریزی نمود. در سال های اخیر جوان گرایی و به کارگماری منابع انسانی جوان در پست های مدیریتی کشور، موضوع مهمی برای کشور ما تلقی شده است، به گونه ای که بسیاری از مسئولان به این مهم توجه نموده اند. اما باید توجه کرد که به کارگیری جوانان در پست های مدیریتی همانند شمشیر دو لبه، مزایا و معایب خاص خود را دارد. استراتژی این پژوهش کیفی که مبتنی بر فلسفه تفسیر گرایی است و رویکرد استقرایی دارد، تحلیل مضمون است. هدف از این پژوهشِ کاربردی، رصد مزایا و معایب به کارگیری و اعتماد به جوانان در پست های مدیریتی کشور است. داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته و عمیق با 19 نفر از مدیران سازمان های دولتی در سال 1400 گردآوری شدند و تحلیل آنها با استفاده از روش تحلیل مضمون صورت گرفت. یافته ها نشان می دهد که مزایای به کارگیری منابع انسانی جوان در پست های مدیریتی؛ پویایی و شور و شوق زیاد، آشنایی با دانش و فناوری های روز، تسهیل کننده تغییر و نوآوری، داشتن حس همکاری و مشارکت و جوان گرایی است. همچنین معایب آن بی تجربگی، واکنش احساسی و تند در مواجهه با مسائل، واقع گرایی کمتر، تفکر سیستمی کمتر و تاب آوری پایین و اقتدار کمتر است.