رشته سوارکاری

هدف از این پژوهش، شناخت راهبردی وضعیت موجود سوارکاری در ایران و ارائه راهبرد، برنامه ها و راهکارهای توسعه آن بود. با توجه به هدف تحقیق، پژوهش حاضر از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه اعضای هیئت رئیسه و رؤسای کمیته های فدراسیون سوارکاری، نخبگان دانشگاهی و کارشناسان فدراسیون بود که با توجه به تعداد محدود جامعه تحقیق، نمونه گیری به صورت تمام شمار انجام گرفت (62=n=N). جهت جمع آوری داده های پژوهش، از پرسشنامه محقق ساخته بر اساس مدل برنامه ریزی راهبردی SWOT استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه های مورد نظر پس از اعمال نقطه نظرات اساتید مدیریت ورزشی و خبرگان دانشگاهی مورد تأیید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ بیش از 8/0=α به دست آمد. سپس به منظور اولویت بندی نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت ها و تهدیدها از آزمون رتبه ای فریدمن و خی-دو استفاده شد. برای سایر موارد مندرج در برنامه ریزی راهبردی، برحسب موضوع از تحلیل های راهبردی به ویژه تحلیل SWOT استفاده شد. نتایج نشان داد که بین اولویت بندی نقاط قوت، نقاط ضعف، اولویت بندی فرصت ها و اولویت بندی تهدیدهای  فدراسیون سوارکاری از دیدگاه نمونه تحقیق تفاوت معناداری وجود دارد و به طور کلی 8 نقطه قوت، 13 نقطه ضعف، 9 فرصت و 8 تهدید شناسایی شد.همچنین با توجه به نتایج ماتریس داخلی و خارجی، موقعیت فدراسیون سوارکاری در منطقه رقابتی محافظه کارانه (WO) قرار دارد که برای آن 5 استراتژی تدوین شد.