آموزش عالی ترکیه

هدف اصلی این مقاله پایش رفتارها و سیاست های نظام علم و فنّاوری در کشور ترکیه و مقایسه آن با ایران است. در این مقاله، با رویکردی تطبیقی مشتمل بر روش توصیفی- تاریخی بعد از توصیف یا جمع آوری منظم اطلاعات، تفسیر یا تحلیل های موردنظر براساس سئوالات پژوهشی صورت می پذیرد.  نتایج بررسی نشان داد، ترکیه نیز مانند ایران با گسترش کمّی ساختارهای آموزشی، به بهبود نرخ های ثبت نام در آموزش عالی چه در کل و چه در میان زنان دست یافته است. در عین حال افزایش سهم آموزش های فنی- حرفه ای از کل آموزش های عالی به افزایش شاغلان (نیروی کار) با آموزش عالی (نیروی کار ماهر) از کل شاغلان در این کشور منجر شده است. با افزایش سهم هزینه های تحقیق و توسعه از کل GDP که بهبود نسبتاً چشم گیری از 37/0 در سال 1998 به 73/0 در سال 2008 داشته، همچنین افزایش سهم بخش صنعت و فعال تر نمودن بخش خصوصی در هزینه تحقیق و توسعه و دریافت کمک های خارجی (برای تأمین هزینه های تحقیق و توسعه)، در سال 2010-2011 در شاخص کلی آمادگی تکنولوژیکی و دسترسی به پیشرفته ترین تکنولوژی ها توسط شرکت ها، از ایران پیشی گیرد.