قابلیت های کشاورزی

ازجمله جریانات عمده بین سکونتگاه های شهری و روستایی روابط اقتصادی در زمینه کشاورزی است که با انتقال محصولات تولیدی به شهر و با تهیه نهاده های لازم کشاورزی از شهر صورت می گیرد و بدنبال خود، سایر جریانات (نیروی کاری، افراد، سرمایه و...) را تحت تاثیر قرار می دهد. جریان های فضایی بین شهر و روستا در گذر زمان از عوامل کلیدی در تحولات فضایی سکونتگاه های روستایی است. این روابط اگر به صورت مکمل باشد به عملکردهای دو سویه منجر می شود و می تواند زمینه ساز توسعه روستایی شود. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و داده های مورد نیاز به کمک روش های اسنادی و پیمایشی جمع آوری شد. در این مطالعه 22 روستا با استفاده از روش نمونه گیری طبقه بندی تخصیص یافته، انتخاب شد. واحد تحلیل کشاورزان در روستاهای نمونه شهرستان خرم آباد بوده است، برای بررسی ظرفیت های اقتصادی (کشاورزی) و شدت جریان های روستایی-شهری روابط اقتصادی روستائیان در زمینه کشاورزی را با چهار نقطه شهری به کمک پنج مولفه و 41 گویه کمی شد. و پس از کمی نمودن متغیر ظرفیت های اقتصادی (کشاورزی) و شدت جریان های روستایی-شهری رابطه آنها مورد بررسی قرار گرفت. جهت سنجش رابطه میان ظرفیت های کشاورزی و پیوندهای روستایی شهری پس از استخراج میزان زمین های زراعی و باغی زیر کشت و محصولات تولید شده و پس از آن محاسبه سرانه محصولات به تفکیک محصول و روستا از آزمون همبستگی پیرسون و برای رتبه بندی روستاها از مدل ویکور و وزن دهی به معیارها از AHP استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که بین دو متغیر ظرفیت های اقتصادی روستاهای مورد مطالعه و شدت جریان های روستایی-شهری همبستگی مستقیم و معناداری با شدت قوی (0.812) در سطح اطمینان 99 درصد وجود دارد.