۲.
کلیدواژهها:
نرم افزار قواعد ادبیات عربی
بی تردید، زبان، به معنای واژه هایی سامان یافته که با چینشی خاصّ در کنار یکدیگر و دست در دست هم، نقاب از چهره مفاهیم پنهان در ذهن انسان برمی دارند و اندرون وی را آشکار می کنند، یکی از نعمت های بزرگ خدای رحمان است که در ردیف آفرینش انسان و تعلیم قرآن و پدیده های زمین و آسمان، جلوه ای از رحمت بی کران او در برابر دیدگان آدمیان است. با این نگاه، گوناگونی زبان مردمان، همچون اختلاف رنگ این و آن و آفرینش شگفت زمین و آسمان و هزار و یک پدیده بیرون از بیان، آیه ای از آیات حکمت خدای سبحان است که با سرانگشتان آن حکیم پُرتوان بر صفحه ای از صفحات بی شمار کتاب هستی نگاشته شده است؛ تا جهانیان بخوانند و بیندیشند و نگارنده توانای آن را بشناسند و بستایند و نامهربانی با هر زبان، ناسپاسی به درگاه آن لطیف مهربان و پایمال کردن نعمت او، با لگد تکذیب و کفران است.
امّا زبان عربی برای مسلمانان، مقامی والا دارد؛ زیرا:
1. تنها معجزه باقیمانده از مردان وحی و یکتا پنجره گشوده بر جهان غیب که می توان از پشت آن، صدای خدا را به وضوح شنید و شاهراه هدایت را دید، قرآن است و زبان قرآن، عربی است.
2. آموزگار بزرگ قرآن و سَرور و سالار و خاتم همه پیامبران و رحمت برای جهانیان و دست پروردگان نخستین او، به ویژه یکه تاز میدان شجاعت و عدالت و امیر عرصه فصاحت و بلاغت، علی مرتضی (ع) و نیز ذریه پاک رسول مجتبی (ص) که پیشوایان هدایت و حاملان بار سنگین ولایت و وارثان دانش بی غوایت او هستند و هیچ شیخ و شاهی را با ایشان قیاس نشاید، همگی به زبان عربی، سخن رانده اند و گهرهای معانی را در صدف این زبان نشانده اند.
3. به شهادت تاریخ، علوم متنوّع یونانیان و دیگر اقوامی که در گذشته، دارای علم و تمدّن بوده اند، به برکت زبان عربی از گزند حوادث روزگار محفوظ مانده است و اگر در همان قرون اوّلیه اسلام که مسلمانان به تشویق قرآن کریم و پیامبراعظم (ص)، سرهایشان از شور دانش اندوزی و دل هایشان از شوق حکمت آموزی آکنده بود، آن علوم، از زبان یونانی و سریانی و... به عربی ترجمه نمی شد، چنگیز جهل و تعصب در قرون تاریک وسطی، همه را طعمه حریق غفلت می کرد و کتابخانه آن علوم را طویله اسبان سرکش فراموشی می نمود.
4. همه دانش هایی که در دامن اسلام زاده و بالیده اند، همچون تفسیر و حدیث و درایه و رجال و فقه و نحو و صرف و...، بی استثنا از روز نخست جامه عربیت بر تن کرده اند و حتّی هنوز هم بسیار کم اتّفاق می افتد که جامه ای دیگر بپوشند.
5. زبان اکثریت مسلمانان جهان، عربی است و اگر روزی طبیبی دردآشنا و باکیاست، نه از سر سیاست، بلکه از روی صداقت، بخواهد بیماری مزمن تفرقه را که قرن هاست همچون خوره به جان این امتی که قرار بود به سفارش رسول توحید، همچون پیکری واحد باشد، افتاده و اندک اندک اعضای آن را از هم می گسلد، نسخه ای شفابخش بنویسد، بی تردید، بهترین زبانی که زبان خامه او را گویا و رسا خواهد کرد، زبان عربی است...