امنیت ذهنی ایجابی

در راه شناخت فاکتورهای موثر بر میزان تمایل به گردشگری در دنیا و در ایران گام هایی برداشته شده است. از جمله ی این فاکتورهای موثر، می توان به امنیت ذهنی گردشگران و ابعاد آن در تعیین میزان تمایل به گردشگری یک مقصد اشاره کرد. در این مطالعه برای تسهیل در اندازه گیری متغیر مستقل امنیت ذهنی به دو مولفه ی جدید امنیت ذهنی سلبی و امنیت ذهنی ایجابی تعریف و ارائه شده است. بر این اساس سعی شده است که سهم افزاینده یا کاهنده ی دو مولفه ی سلبی و ایجابی امنیت ذهنی در تعیین میزان تمایل به گردشگری مورد سنجش قرار گیرد، تا از این طریق به شناخت میزان اهمیت هر کدام از مولفه ها دست یافته شود. این پژوهش به صورت کمی و با روش پیمایش و ابزار پرسشنامه به انجام رسیده است. یافته ها حاکی از این است که امنیت ذهنی سلبی با بتای 20/0- دارای تاثیری کاهنده و امنیت ذهنی ایجابی با بتای 40/0 دارای تأثیر فزاینده در تعیین میزان تمایل به گردشگری افراد می باشند. در راستای تقویت تأثیر امنیت ذهنی ایجابی و تضعیف تأثیر امنیت ذهنی سلبی، پیشنهادهایی در انتهای مطالعه ارائه گردیده است.