جرم انگاری شکار

بحران ها و تحولات شدید در منطقه زاگرس از جمله، شکار بی رویه، وقوع خشکسالی، پدیده ریزگردها، تخریب جنگل و درختان بلوط، نابودی زیستگاه ها و عواملی از این دست باعث در معرض انقراض قرار گرفتن گونه های مختلف جانوری در این ناحیه شده است. هدف این تحقیق تحلیل کیفی تحولات شکار با تاکید بر گردشگری شکار و جرم شناسی زیست محیطی است. این مطالعه با روش تحقیق کیفی و استراتژی گراند تئوری انجام پذیرفته است. داده های تحقیق از طریق مصاحبه های عمیق جمع آوری شدند. جامعه مطالعاتی این پژوهش 27 نفر از مناطق سه گانه، شامل روستاهای شیخ مکان، ارمو و چمژاب که تجربه شکار و خاطراتی از شکار داشته اند، بوده است. حجم نمونه پس از انجام این تعداد مصاحبه به اشباع نظری رسیده است. نتایج حاصل از کد گذاری چندگانه منجر به شکل گیری مدل نظری تحقیق با محوریت مفهوم سیر تحولات شکار شده است. یافته های حاصل از تحقیق نشان می دهد که تجربه شکار، خاطرات آن و رفتار شکارچیان تحت تاثیر چهار دوره مختلف(شکار و رفع نیاز، شکار درمانی، گردشگری شکار، جرم انگاری شکار) با ویژگی های خاص هر دوره بوده است. با سیر این تحولات و گسترش بحران های کنونی کشور دو نکته دارای اهمیت ویژه می باشد: ایجاد و گسترش مناطق برای گردشگری شکار و دوم عمل گرایی مبسوط و توجیه شده جرم انگاری برای عامه مردم.