احساس امنیت فردی

فضاهای عمومی شهری بستر رشد جامعه ی شهری هستند؛ لذا احساس امنیت فردی و اجتماعی و احساس آرامش در این گونه فضاها امری انکارناپذیر است. در این بین وجود امنیت و نظم در پارک ها و گردشگاه ها که خود واجد ابعاد فردی و اجتماعی است، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. ارتقای سطح امنیتی پارک ها و گردشگاه ها موجب افزایش رغبت و تمایل شهروندان به فعالیت های گردشگری می شود. هدف این تحقیق شناخت میزان احساس امنیت و اجتماعی در گردشگاه ها از دیدگاه گردشگران و شناسایی رابطه ی آن با برخی از عوامل اجتماعی و محیطی است. روش تحقیق از نوع پیمایشی و ابزار سنجش آن را پرسش نامه محقق ساخته است. جامعه ی آماری شامل کلیه ی گردشگران مراجعه کننده به دو گردشگاه عمده ی شهر گرگان (النگدره و ناهارخوران) است. حجم نمونه ی آماری بر اساس فرمول کوکران تعداد 384 نفر برآورد شد. نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند (نمونه ی در دسترس) به طور تصادفی در گردشگاه ها از طریق مراجعه به گردشگران انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از ابزار پرسش نامه همراه با مصاحبه استفاده شد. اعتبار ابزار تحقیق با استفاده از اعتبار صوری و پایایی سؤالات آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ در حد بالاتر از 75/0 مورد تأیید قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که وجود احساس امنیت اجتماعی در گردشگاه های مورد مطالعه، دارای کارکردهای مثبت برای گردشگران و توسعه ی گردشگری است. تحلیل داده ها نیز نشان داد که بین عواملی مانند جنسیت، سن، سطح تحصیلات و تعلق بومی با ارزیابی گردشگران نسبت به احساس امنیت فردی و اجتماعی رابطه ی معنی داری وجود دارد.