روستاهای موئیل

امروزه یکی از مسائل مهم در حوزه توسعه پایدار روستایی، توسعه فعالیت های گردشگری روستایی است. تعیین ارزش های گردشگری روستاها و استعدادهای طبیعی آن ها به همراه برنامه ریزی صحیح می تواند از یک سو منجر به توسعه فعالیت های اقتصادی و ایجاد درآمد و اشتغال در روستاها و از سوی دیگر منجر به رسیدن به توسعه همه جانبه و پایدار در این مناطق شود، برای رسیدن به این اهداف، شناخت روستاهای دارای پتانسیل و سطح بندی این روستاها یکی از اقدامات ضروری می باشد. روستاهای شهرستان مشگین شهر به دلیل داشتن جاذبه های وسیع گردشگری و تاریخی و دارا بودن پتانسیل های بالای گردشگرپذیری، امکان انتخاب فرصت های گردشگری مختلفی را برای گردشگران فراهم کرده است. در این تحقیق با استفاده از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی به مقایسه معیارهای گردشگری و همچنین اولویت بندی و سطح بندی روستاهای گردشگری مورد مطالعه در شهرستان مشگین شهر پرداخته شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر، گردشگران روستاهای مورد مطالعه و متخصصان و اساتید دانشگاهی بودند که در زمینه گردشگری روستایی دانش و تجربه کافی داشتند. بدین ترتیب که مهم ترین معیارهای تأثیرگذار بر گردشگری از دیدگاه گردشگران انتخاب شدند و در قالب یک پرسشنامه، مورد مقایسه زوجی قرار گرفتند. سپس چهار گزینه گردشگری در روستاهای مورد مطالعه انتخاب شد و امتیاز این گزینه ها نسبت به تک تک معیارها در قالب یک پرسشنامه توسط متخصصان و اساتید دانشگاهی تعیین شد. نتایج تحقیق حاضر نشانگر این امر است که معیار زیرساختی و خدماتی با امتیاز و وزن نهایی 415/0 بیش ترین تأثیر را در توسعه و یا عدم توسعه مناطق هدف گردشگری داشته و مهم ترین عامل در سطح بندی روستاهای موردمطالعه بوده است و بر اساس نتایج مدل، روستای موئیل با امتیاز نهایی 501/0 در رتبه اول قرار گرفته و روستای انار با امتیاز نهایی 318/0 در رتبه دوم و روستای قصابه با امتیاز نهایی 181/0 در رتبه سوم قرار گرفته است.