ساختار شبکه ای شکل

امروزه تقریباً تردیدی نیست که نگاره های ایرانی با استفاده از پیش نمونه ها ترکیب می شده اند. با این حال، این پرسش اساسی که ترکیب این پیش نمونه ها بر اساس چه ضوابطی صورت می گرفته، قابل طرح است. مقاله پیش رو با استفاده از روش توصیفی تحلیلی موردی تلاش می کند تا با تکیه بر مشاهده دقیق مجلس بیست ویکم شاهنامه  بایسنقری یعنی «بازی شطرنج بوزرجمهر و سفیر هند»، چگونگی روند ترکیب عناصر و اجزاء را در نگاره های ایرانی بکاود. در این پژوهش، ضمن طرح مهم ترین نظریه ها درباره چگونگی این روند، سرانجام مشاهده می شود که اگرچه هیچ یک از این آراء به تنهایی نمی توانند از عهده توجیه آن در نگاره یاد شده بر آیند، اما ترکیبی از این نظریه ها می تواند این روند را در نگاره پیش گفته بازسازی و تبیین کند.