خورشید و ستارگان

قرآن کریم افزون بر آنکه آموزه های الهی در معارف دینی را به بشر می آموزد، حقایق و اسرار عالم هستی را نیز باز می گوید و این امر «اعجاز علمی قرآن» را شکل می دهد و نشانه وحیانی بودن آن است. سوره تکویر از نخستین سوره های نازله است که در آن فضایِ رو به روشنائی جاهلیت، همگام با تبیین رستاخیز و حسابرسی، از امور کیهانی سخن می گوید و حوادث پایان هستی را  به تصویر می کشد. آیات این سوره، نمونه هایی گویا و باشکوه از رازگویی قرآن است، اما قابلیت انطباق آن ها با پدیده هایی از عصر حاضر برخی را به تفسیرهای نادرست کشانده است. این مقاله با روشی توصیفی تحلیلی و با توجه به دیدگاه های قرآن پژوهان، لغت دانان و سیاق سوره، به بیان تفسیر درست آیات علمی سوره تکویر پرداخته و تفسیرهای نادرست را به نقد کشیده و اثبات کرده است، این تفسیرها با شأنیت و سیاق قرآن کریم و تعبیرات به کار رفته در آیات سازگار نیستند.