اخترفیزیک

قرآن، کتاب هدایت و معجزه الهی است که در راستای رشد و کمال انسان ها، از شیوه های گوناگونی از جمله، اشاره به برخی نکات علمی بهره جسته است. دانش اخترفیزیک، از دانش های تجربی است که در کلام وحی به مجموعه ای از گزاره های آن اشاراتی شده است. در این میان، آیاتی وجود دارد که در ظاهر با یافته های دانش اخترفیزیک ناسازگار بوده و دستاویزی برای برخی معاندان لدود و مخالفان عنود قرآن، برای طرح مسئله تعارض قرآن و علم شده است. نگارنده با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی و استنطاقی تعارض ادعا شده را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده، آبشخور شبهه را بیان کرده است. برآیند پژوهش حکایت از آن دارد که نگاه عرفی و تأثیرپذیری از اطلاعات و دانسته های موجود عصر نزول، تمثیلی دانستن مسئله شهاب ها، تمایز قائل شدن بین زبان علم و قرآن موجب شده است که برخی مدعی تأثیرپذیری قرآن کریم از اشتباهات و خرافات رایج عصر نزول شده و گزاره های قرآن کریم را در تضاد با یافته های دانش بشری تلقی کنند. همچنین مشخص شد که این مدعا از جهاتی چند قابل خدشه جدی است: 1-دانش اخترفیزیک جنس و فصل شهاب ها را بیان می کند نه کارکردهای آن را 2- عدم تسری رجم شیاطین و اجنه به تمام شهاب ها 3- نداشتن دلیل متقن اختر فیزیکی بر نفی و ردّ رجم بودن شهاب ها برای شیاطین 4- تمایز عوامل طبیعی با عوامل ماورایی 5- ناصواب بودن تسری اشتباهات تفسیری برخی مفسران به قرآن. نیز روشن شد که موضوع شهاب ها هم در علم و هم در قرآن به تأملات و تحقیقات مفصل تری نیاز دارد.