شهروندان شهر خلخال

هدف از پژوهش حاضر بررسی عامل های جامعه شناختی مرتبط با میزان اهمیت به امر به معروف و نهی از منکر در بین شهروندان شهر خلخال در سال 1394 است. جامعه آماری پژوهش شامل تمام افراد 18 سال به بالای شهر خلخال می باشند (23635=N) که برمبنای فرمول کوکران 378 نفر به طور تصادفی- طبقه ای برای نمونه آماری انتخاب شدند. برای دستیابی به اهداف پژوهش نیز از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است که روایی پرسشنامه توسط 15 تن از استادان تأیید شد و پایایی آنها در آلفای کرونباخ امربه معروف و نهی از منکر با مقدار ضریب (742/0)، احساس محرومیت نسبی با مقدار ضریب (752/0)، فردگرایی با مقدار ضریب (761/0)، رضایت اجتماعی با ضریب (882/0)، اثربخشی اجتماعی با ضریب (736/0)، اعتماد اجتماعی با مقدار ضریب (820/0)، احساس ناهنجاری اجتماعی با مقدار ضریب (751/0) و تحلیل هزینه و پاداش با مقدار ضریب (770/0) محاسبه شد. نتایج تحقیق نشان داد که سن افراد تأثیری بر میزان اهمیت به امر به معروف و نهی از منکر ندارد. نتایج آزمون تحلیل واریانس با مقدار F برابر (995/0) و سطح معنی داری (410/0) نشان می دهد که بین میانگین اهمیت به امر به معروف و نهی از منکر گروه های مختلف سنی تفاوت معنی داری وجود ندارد. جنسیت بر میزان اهمیت به امر به معروف و نهی از منکر تأثیر نداشته است. نتایج آزمون مقایسه ای T-test باT (407/1-) و سطح معنی داری (160/0) و همچنین میانگین نمرات میزان اهمیت به امر به معروف و نهی از منکر دو گروه جنسی نشان می دهد که به لحاظ آماری بین میانگین دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد، حال آن که جامعه ایران، به دلیل شالوده های سنتی و زیرساخت های فرهنگی خود، همچنان سهم بیشتری را در فراشدها و عملکردهای اجتماعی برای مردان قائل است.