معنی شناسی درزمانی

در مورد واژه «العالَمین» سؤالاتی وجود دارد که پاسخ های درخوری نیافته است؛ مثلاً اینکه چرا ماده ای از ریشه «عِلم» برای معنای «جهانیان» یا «جهان ها» به کار رفته است. لغویان مسلمان واژه «العالَمین» را عربی، و قرآن پژوهان غربی آن را عبری یا سریانی دانسته اند، اما هیچ کدام تفسیر روشنی برای معنای آن ارائه نکرده اند. روش این مطالعه ، تحلیل واژه براساس مؤلفه های معنایی است؛ نخست، «العالَمین» براساس مؤلفه های آن در فرهنگ های عربی و غیرعربی به مثابه معنا شناسی تاریخی (درزمانی) تحلیل شده و سپس این کار به عنوان معنا شناسی همزمانی در بافت قرآنی پیش رفته است. در پایان میان این دو روش مقایسه شده تا روشن شود آیا نتیجه تحلیل درزمانی درباره «العالَمین» با تحلیل همزمانی همخوانی دارد. براساس نتیجه تحقیق، واژه «العالَمین» در اصل با زبان های سبایی و فینیقی، و نیز עלם در آرامی و ܥܠܡ در سریانی ارتباط دارد و در زبان عربی به واژه «غُلام» نزدیک است. بهترین معنا برای واژه در بسیاری از آیات قرآن «انسان ها»، گاهی «جوان ها» (پسران)، و در برخی آیات «آفریدگان» است؛ اما افزودن مؤلفه مکانی و پدیدآمدن معنای «جهان» برداشتی متأخر از آیات قرآن است. همچنین، برخلاف دیدگاه برخی مستشرقان، این واژه ارتباطی با منابع یهودی یا مسیحی ندارد