روایات باب التسلیم

تسلیم در برابر معارف بیان شده توسط پیشوایان دینی، موضوعی است که بسیاری از روایات شیعی بر آن تأکید کرده اند. این روایات، بر تسلیم محض و فرمان برداری کامل در برابر اوامر و نواهی معصومان(ع) دلالت دارند. نظر به محوریت عقل در تفکر شیعی برای سنجش و پذیرش موضوعات دینی، فقدان تبیین درست از روایات پیش گفته، تقویت انگاره تعارض تسلیم پذیری و عقل گرایی و تضعیف منزلت عقل را موجب می شود. بنابراین کشف معنای حقیقی تسلیم پذیری و تحدید مرزهای واقعی آن که با نگاهی جامع به آموزه های دینی و آگاهی از برخی مقدمات صورت می گیرد، ضرورتی انکارناپذیر به شمار می رود. پژوهش پیش رو، ضمن گونه شناسی روایات تسلیم پذیری، مفاد هر یک از گونه ها را با روش توصیفی تحلیلی بیان می کند تا مشخص شود که تسلیم در برابر معصومان(ع) به معنای اطاعت بی دلیل و به معنای تعطیلی عقل و پذیرش جاهلانه نیست، بلکه تسلیمِ مطلوب، امری اختیاری و مبتنی بر کاوش های عقلی و برهان های عقلایی است.