مخاطب بروندینی

دین اسلام بهعنوان یکی از مدعیان برنامه کامل زندگی، تمامی انسانها را مخاطب حقیقی خود قلمداد کردهاست. یقیناً برای معرفی خود و همچنین جذب، حفظ و تعالی تکتک آنها برنامههایی دارد. بخشی از این انسانها تاکنون هیچ تعاملی با این برنامه نداشته اند. فضای گفتمان با چنین افرادی که هیچ علاقه و نسبتی با این آیین و برنامه ندارند، با فضای گفتمانی افراد ایمانآورنده بسیار متفاوت خواهد بود. مباحث کلان اعتقادی یکی از مهمترین و مقدمترین مباحثی است که میتواند بهانهای برای گفتوگو، معرفی و جذب این دسته از مخاطبان باشد. رسالت تبلیغ و گسترش این برنامه در مکتب شیعه بر عهده نهادی به نام «حوزه علمیه» است که در قالب عنوانی بهنام «دروس عقاید» و یا «کلام» اطلاعات مربوط به این اندیشه را به مخاطبین خود ارائه میدهد. با تحلیل این کتب مشاهده میکنیم فضای گفتمانی حاکم برآن، بیشتر مناسب فضای «دروندینی» بوده و در نتیجه مخاطب بروندینی، مخاطب اصلی این نوشتار نیست و برای پر شدن این خلأ، راهکارهایی ارائه میشود.