الهام لفظ محور

نظریه های الهام(یا بنابر آنچه در سنت اسلامی« وحی» شناخته شده است) به تبیین ارتباطِ میان خدا و واسطه انسانی در انتقال وحی می پردازند. زمانی که نظریه ای به مسئله الهامی بودن یک متن مقدس (مثل قرآن یا کتاب مقدس) می پردازد، دو مسئله عمده را کانون توجه خود قرار می دهد: الف) سازوکار الهام (چگونگی انتقال مطالب خداوند به واسطه انسانی) وب) محدوده الهام( این که چه میزان از مطالب موجود در یک متن مقدس، الهامی است). مسیحیان نیز بر این اعتقادند که کتاب مقدس آنها الهامی است. دیدگاه های آنها در تبیین الهام و وحی به دو دسته تقسیم می شوند: نظریه هایی که واژه های کتاب مقدس را نیز الهامی می دانند و نظریه هایی که الهام را در جایی ورای الفاظ جست وجو می کنند. در این مقاله تنها به بررسی دسته اول می پردازیم. با توجه به جدی ترشدن بحث درباره الهام و وحی در فضای اندیشگی ایران، بررسی نظریه های موجود در دیگر فضاهای دینی خالی از فایده نخواهد بود