احمد صفرپور کریمی

استان مازندران نیز با بیش از 330 گونه از پرندگان اعم از بومی و مهاجر که در تالاب ها و زیستگاه ها و نوار ساحلی زندگی می کنند، از نظر پرنده نگری در مقایسه با سایر مناطق دارای مزیت نسبی بالایی است. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و از نظر روش توصیفی - تحلیلی و میدانی می باشد. پایایی ابزار تحقیق نیز با استفاده از ضریب آلفای کرون باخ برای مولفه های مورد بررسی تحقیق برابر با 81/0 بدست آمده است. روایی پرسش نامه نیز با اعتبار صوری (با استفاده از نظر متخصصان و کارشناسان)بدست آمده است. جامعه آماری سرپرست خانوارهای ساکن در 9 روستای شهرستان فریدونکنار می باشند. تعداد نمونه ها بر طبق فرمول کوکران معادل 300 نفر بدست آمده است که برای تکمیل پرسش نامه به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. داده های مستخرج از پرسش نامه با بهره گیری از نرم افزارspss و با استفاده از آزمون های تحلیل همبستگی کای اسکوئر، مقایسه میانگین فریدمن و رگرسیون خطی چندگانه مورد تجزیه و تحلیل و سنجش قرار گرفتند. برای بررسی میزان رابطه توسعه پرنده نگری و گردشگری با ظرفیت های جذب گردشگر از تحلیل همبستگی کای اسکوئر استفاده گردید و نتایج نشان دهنده رابطه 99 درصدی می باشند. و نتایج کروسکال والیس در خصوص عملکرد دستگاههای متولی در ترویج پرنده نگری و حفظ محیط زیست، تفاوت معنادار در سطح اطمینان 99 درصد را نشان داده و مشخص می کند سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و محیط زیست بالاترین مقادیر را به خود اختصاص دادند و از وضعیت مطلوب تری نسبت به دیگر دستگاه ها برخوردارند. نتایج حاصل از آزمون رگرسیون خطی چندگانه نیز برای تبیین میزان توسعه یافتگی نواحی روستایی نشان می دهد که مؤلفه های بررسی شده تاحد قابل قبول و معناداری وابسته به متغیرهایی هستند که مورد بررسی قرار گرفتند.