هنگامه نصرالدین پورگویا

تعیین مسائل و بجران های توسط واحدهای سیاسی میتواند آنها را در بهره برداریهای سلبی و ایجابی یاری نماید. پس از فروپاشی نظام دوقطبی و شکست صدام از نیروهای ائتلاف در سال 1991 و سقوط دولت بعث در سال 2003 ،مسئله کردستان عراق به صورت یک پدیده جغرافیای سیاسی فعال در منطقه و جهان به ظهور رسید؛ که باعث شکل گیری حکومت خودگردان در شمال عراق شد؛ با این حال اجرائی شدن این طرح تبعات و تاثیرات داخلی و خارجی دارشت که موضوع این پژوهش است. ازحمله سیاستهای تقابلی و غیرشفاف احزاب کردستان با حکومت مرکزی در زمینه های اقتصادی و امنیتی و همسویی بیش از حدبارزانی ها به ترکیه موجب ایجاد بحران و نارضایتی سایر احزاب در اقلیم کردستان شده است و این شرایط باعث شده جهت توازن قوا در بین جریانهای سیاسی با توجه به پیشینه تاریخی مشترک، اتحادیه میهنی به ایران به عنوان یک قدرت منطقه ای نزدیکتر شود. این پژوهش، با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و منابع کتابخانهای- اینترنتی و اسنادی به تحلیل و تبیین بحران های داخلی و خارجی اقلیم کردستان پرداخته است. نتایج تحقیق نشان میدهد که نتایج نشان داد که دولت اقلیم کردستان با چالش های داخلی و خارجی زیادی مواجه است. اما مهم ترین چالش داخلی در اقلیم کردستان عراق اختلافات احزاب کردی داخلی می باشد. اقلیم کردستان با موانعی همچون اختلافات زیاد داخلی، عدم همراهی کشورهای منطقه و آمریکا ،مشکلات زیاد حوزه اقتصادی و مخالفت ترکیه و ایران و کشورهای همسایه مواجه است.