آرزو علی کرم

هدف از تحقیق حاضر، مقایسه کیفیت خواب و وضعیت شناختی سالمندان با سطوح فعالیت بدنی متفاوت بود. روش این تحقیق علی-مقایسه ای، جامعه آماری آن سالمندان زن و مرد  تهرانی و حجم نمونه آن 200 سالمند زن و مرد با دامنه سنی 60 تا 80 سال بودند. ابزارهای اندازه گیری این تحقیق شامل پرسشنامه های سطح فعالیت بدنی چامپس با ضریب پایایی 76/0 و اعتبار 81/0، کیفیت خواب پیتزبرگ با ضریب پایایی 83/0 و اعتبار 75/0 و عملکرد شناختی MMSE با ضریب پایایی 78/0 و اعتبار 91/0 بود. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس دو طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در کیفیت خواب کلی اثر اصلی جنسیت و اثر اصلی سطح فعالیت بدنی معنی دار می باشد(05/0P≤). کیفیت خواب کلی و مولفه های آن در سالمندان مرد بهتر از سالمندان زن بود. اختلاف معنی داری بین سه گروه سالمندان با سطح فعالیت بدنی کم، متوسط و بالا در کیفیت خواب کلی و مولفه های آن وجود داشت(05/0P≤). همچنین، نتایج نشان داد که سالمندان با سطح فعالیت بدنی بالا میانگین نمرات بهتری نسبت به دو گروه دیگر در کیفیت خواب و مولفه های آن دارند. اثرات اصلی جنسیت و سطح فعالیت بدنی برای عملکرد شناختی معنی دار بود(05/0P≤). سالمندان مرد از عملکرد شناختی بالاتری نسبت به سالمندان زن برخوردار بودند. عملکرد شناختی سالمندان در گروه های تمرین با شدت متوسط و بالا بهتر از گروه تمرین با شدت پایین بود. به طور کلی تحقیق حاضر نشان داد تمرینات بدنی با سطح متوسط و بالا تاثیر مثبتی بر افزایش عملکرد شناختی و بهبود کیفیت خواب دارد.