ارزیابی الگوی توزیع فضایی ایستگاه های اتوبوس در شهر مشهد
حوزههای تخصصی:
مقدمه و هدف: توجه به حمل و نقل عمومی یکی از مهم ترین مسئله در توسعه پایدار است. دسترسی به ایستگاه اتوبوس یکی از اجرای یک سیستم حمل و نقل موفق است. با عنایت به اینکه شهر مشهد دارای گردشگری مذهبی می باشد که سالیانه زائران زیادی از تمام نقاط جهان به این شهر سفر می کنند. از این رو هدف پژوهش ارزیابی الگوی رتوزیع فضایی ایستگاه های اتوبوس در شهر مشهد می باشد. روش شناسی : پژوهش حاضر از نظر ماهیت کاربردی و از نظر روش توصیفی، تحلیلی است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و یافته های تحقیق از نرم افزار GIS (میانگین نزدیکترین همسایگی، خوشه بندی کم و زیاد، خود همبستگی فضایی شاخص موران، تحلیل شبکه) بهره برده شده است. یافته ها و نتایج: نتایج حاصل از یافته های پژوهش نشان داد نسبت میانگین نزدیک ترین همسایگی بیانگر حالت خوشه ای و مقدار G برابر با صفر بوده لذا مطرح کننده الگوی خوشه بندی زیاد می باشد. با توجه به اینکه مقدار شاخص موران 0.65 و امتیاز z بالاست و P-value کوچک می باشد از این رو داده ها دارای خود همبستگی فضایی می باشد. نهایتا خروجی حاصل از تحلیل شبکه و دسترسی خدمات نشان داد در اغلب موارد ایستگاه های اتوبوس در شهر مشهد با فاصله 400 متری قرار دارند و از لحاظ موقعیت کاربری (در محدوده اداری- تجاری و هسته شهری) که دارای فاصله استاندارد هستند استقرار یافته اند.