ابراهیم مزارعی

 زمینه و هدف : استئوآرتریت زانو شایع ترین بیماری مفصلی است و درمان های غیردارویی این بیماری اخیراً مورد توجه محققان مختلف قرار گرفته است. هدف تحقیق حاضر، مقایسه اثر دو روش غیر دارویی آب درمانی و فیزیوتراپی بر میزان درد زانو، خشکی صبحگاهی، فعالیت های روزانه، عملکرد ورزشی و فعالیت های تفریحی ورزشکاران مرد مبتلا به استئوآرتریت زانو بود. روش تحقیق: آزمودنی های تحقیق 36 ورزشکار مبتلا به استئوآرتریت بودند که با آگاهی کامل از مراحل اجرای کار انتخاب شدند و به طور تصادفی در سه گروه آب درمانی، فیزیوتراپی و کنترل طبقه بندی شدند. با پرسشنامه پیامد استئوآرتریت و صدمات زانو (KOOS) وضعیت افراد مورد ارزیابی قرار گرفت. آب درمانی و فیزیوتراپی به مدت 6 هفته، هر هفته 4 جلسه به اجرا درآمد و در پایان پرسشنامه KOOS مجدداً تکمیل شد. داده ها بوسیله آزمون های آماری  تحلیل واریانس یک سویه و t همبسته و t مستقل در سطح 0/05>P با نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد هر دو روش  فیزیوتراپی و آب درمانی موجب بهبود میزان درد (به ترتیب 0/001>P و 0/0001>P) ، علائم و خشکی صبحگاهی(به ترتیب 0/004>P و 0/0001>P)، فعالیت های روزانه(به ترتیب 0/02>P و 0/01>P)، بهبود عملکرد ورزشی و فعالیت های تفریحی (به ترتیب 0/03>P و 0/0001>P) ورزشکاران مبتلا به استئوآرتریت می شوند؛ اما در مقایسه اثربخشی دو روش، روش آب درمانی فقط بر بهبود عملکرد ورزشی و فعالیت تفریحی  (0/0001>P) برتری داشت. نتیجه گیری : نتایج تحقیق دال بر آن است که استفاده از هر دو  روش آب درمانی و فیزیوتراپی، برای ورزشکاران مبتلا به استئوآرتریت مفیدند، و بجز در مورد تاثیر بر عملکرد ورزشی و فعالیت های تفریحی،  تفاوت محسوسی بین آنها وجود ندارد.