مرتضی یزدانجو

مطالعه حاضر، با بهره جستن از جامعه شناسی ادبیات و مطالعات فرهنگی، به تحلیل تأثیرِ ترویج و تبلیغ رسانه های جمعی برای به شهرت رساندن برخی از آثار هنری می پردازد. رسانه های جمعی تلاش می کنند که «اعتبار» آفرینش های هنری را توجیه کرده و باعث «شهرت» آن ها نزد عوام و خواص شوند که این دو مهم در فیلم 12 سال بردگی (2013) به کارگردانی استیو مک کوین مورد مطالعه قرار گرفته اند. علی رغم تفاوت های بنیادی در گفتمانِ رسانه های ایران و ایالات متحده آمریکا، این فیلم مورد توجه هر دو طرف قرار گرفته است. پرسشی که این مقاله به آن پاسخ می دهد این است که چه عواملی باعث شهرت این فیلم شده اند؟ یافته ها نشان می دهند که جوایزی که فیلم به خود اختصاص داده، زمان پخش و انتخاب بازیگر همه بخشی از روندِ ساخت و ایجاد برچسب «شهرت» می باشند. با تحلیل سازوکارهای رسانه در تبلیغ گفتمان غالب و ایدئولوژی نهفته در فیلم، نتیجه حاصله نشان می دهد که گفتمان ها به جای نشان دادن واقعیت، آن را برمی سازند و سعی دارند دیدگاه مخاطب نسبت به پدیده های اطراف را شکل دهند. به لحاظ نظری، پژوهش حاضر از نظریه های نیل کمبِل و توبی میلر پیرامون مطالعات فرهنگی و از نظریه های لوسین گلدمن در رابطه با جامعه شناسی ادبیات استفاده می کند تا به تحلیل مفهوم «شهرت» و «اعتبار» هنری بپردازد. پژوهش حاصل از نوع کتابخانه ای و کیفی است. از منابع اطلاعاتی شامل کتب و سایت های خبری و تحلیلی رسانه های ایران و آمریکا برای ارائه تحلیلی جامع استفاده شده است.