بهاره صدیقی

مقر به معنای اقامتگاه حقوقی داوری است که آن را به یک نظام حقوقی خاص مرتبط می نماید. یکی از مسائل واجد اهمیت در داوری های بین المللی، تعیین مقر توسط طرفین است زیرا در صورت عدم تعیین آن، سرنوشت برخی مسائل حقوقی، ممکن است از اراده هر یک از طرفین خارج و به داوران یا سازمان داوری وانهاده شود که این امر می تواند مشکلاتی، از جمله عدم قابلیت پیش بینی دعوا، را برای آنان ایجاد نماید. با توجه به اهمیت مقر و مسائل حقوقی پیرامون آن در داوری تجاری بین المللی، در این مقاله، با روشی توصیفی- تحلیلی، آثار حقوقی مقر در داوری های تجاری بین المللی را تبیین نموده ایم. در تبیین آثار حقوقی مقر، بیان نموده ایم که در واقع، مقر نه تنها به معنای محل برگزاری فرایند داوری در نظر گرفته خواهد شد، بلکه مطابق بسیاری از اسناد بین المللی و قوانین داخلی، قانون حاکم بر موافقت نامه داوری و آیین داوری بر اساس مقر تعیین می شود. همچنین دیوان داوری مکلف است قواعد آمره و نظم عمومی کشور مقر را نیز رعایت کند. در عین حال، مطابق قانون مقر، ممکن است نقشی فعال برای دادگاه های محلی در فرایند داوری در نظر گرفته شود و آنها خود را صالح جهت مداخله در امور مختلف داوری قلمداد کنند. این امر به ویژه در موضوع ابطال رأی داور بسیار حائز اهمیت است.