ناهید سادات سیدرضایی

قرآن، حاکمیت مطلق بر تمام روایات و اندیشه ها دارد. روایات دال بر تحریف نیز با قرآن و نص صریح معصومین در تضاد است و به ما دستور داده شده است از آن ها اعراض کنیم، زیرا جعلی و باطل اند. تحریف به دو شکل معنوی و لفظی انجام می شود. تحریف معنوی به معنی تفسیر سخن برخلاف مقصود گوینده است و تحریف لفظی به معنای کم وزیادکردن الفاظ است که به اتفاق آرا مسلمانان این نوع تحریف در قرآن تحقق نیافته است. پژوهش پیش رو با روش توصیفی _ تطبیقی و به شیوه کتابخانه ای با نقد سندی و متنی روایات تحریف از دیدگاه آیات عظام فاضل لنکرانی و جوادی آملی به اثبات جعلی بودن این گونه روایات پرداخته است و این نتیجه حاصل گردید که روایات دال بر تحریف فاقد اتصال سندی معتبر بوده و از راویانی نقل شده که فاسدالمذهب اند و از بعضی کتب مجهول الحال نقل شده اند و روایاتی که عنوان تحریف در آن ها اخذ شده، مقصود تفسیربه رأی کردن است و اضافات بیان شده در روایات، تبیین و تأویل آیات را می رساند و اختلاف قرائات ربطی به تحریف ندارد.