ذاکرحسین ناصری

دعا و نیایش یکی از مباحثی است که به شکلی غریزی در وجود انسان قرار داده شده است. حالت و فعلی است که انسان توسط آن، از وجود محدود و مادی خود فراتر رفته و ارتباطی نزدیک و صمیمانه با وجودی نامحدود و فراتر از هر زمان و مکان و فارغ از هر قید و بندی، را برقرار میکند.در چنین حالتى، گاهى انسان به سراغ بهترین دوست مى رود تا با او راز دل گوید. در هر حال، تنها راه درمان و آرامش، انس با محبوب و باز کردن سفره دل نزد معشوق است، یعنی رابطه بین خلق و خالق است.این تحقیق دارای یک مقدمه و چهار فصل میباشد که به صورت کتابخانه ای توصیفی تهیه گردیده است ،که پس از ذکر مقدمه و مطالبی چند در مورد دعا ، اهمیّت ، فضیلت دعا ، آداب شرایط دعا و موانع استجابت دعا توضیح داده شده است.