فردین قاسم زاده

فنون و روش های ریاضی برنامه ریزی و تصمیم گیری اگر-چه جوابی بهینه را ارایه می دهند؛ اما تحت شرایط و مفروضات خاصی از این توانایی برخوردار هستند. علی رغم دامنه وسیع کاربرد تصمیم گیری های چند معیاره در دنیای واقعی، این رویکرد نیز محدودیت ها و چالش های خاص خود را دارد. رویه هایی نیز برای انتخاب متدمناسب وجود دارد که البته بعضا این رویه ها ابزاری برای حذف تکنیک-ها تا انتخاب تکنیک مناسب می شوند. در روش شناسی پژوهش حاضر، تکنیک های چندشاخصه معمول که کاربرد متنوع و زیادی در تحقیقات داشته، با رویکرد بهینه DEA(CCR)-AP مورد مقایسه تطبیقی قرار گرفته است. برای استفاده از تکنیک DEA(CCR)/AP معرفی ورودی ها و خروجی ها ضروری است. در پژوهش حاضر، روش تحلیل پوششی داده ها در فضای پیوسته مدلسازی شده است. بدین ترتیب که تمامی شاخص های ماتریس تصمیم، به عنوان خروجی مدل تحلیل پوششی داده ها و هریک از گزینه های این ماتریس به عنوان یک واحد تصمیم گیرنده (DMU) در نظر گرفته شده است. نتایج کلی این آزمون نشان می دهد که مدلسازی تکنیک CCR-AP در فضای پیوسته داده ای با تکنیک های معمول چندشاخصه(تاپسیس، ویکور، پرومته و SAW) همبستگی معنادار مثبتی دارد. این همبستگی در بیشترین ارزش خود، در مقایسه با تکنیک تاپسیس ارزیابی شده است.