هنگامه وحیدی نسب

چکیده هدف: هدف این پژوهش، بررسی رابطه میان جو روانی اجتماعی تدریس و الگوی ارتباط با خانواده با سر زندگی تحصیلی است. روش: روش پژوهش، بررسی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل دانش آموزان دوره متوسطه اول شهر اراک است، که از بین حدود 3200 نفر نمونه ای به حجم ۳۸۰ نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای مورداستفاده شامل پرسشنامه های جو روانی-اجتماعی تدریس فریزر گدینگدز و م روبی (۱۹۹۵)؛ الگوی ارتباط خانواده ریچی و فیتزپاتریک(۱۹۹۰)؛ سرزندگی تحصیلی چاری و دهقانزاده(۲۰۱۳) است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد که ارتباط معناداری میان جو روانی تدریس و الگوی ارتباط خانواده وجود دارد. در میان مولفه های جو روانی تدریس به ترتیب رقابت، انضباط و تکلیف مداری، و در نهایت برخورد اصطکاکی بیشترین تاثیرات منفی را بر سرزندگی تحصیلی دارند. در مقابل مولفه همبستگی یا یکپارچگی تاثیری مثبت اما بسیار اندک دارد. همچین هر دو مولفه الگوی ارتباط خانواده جهت گیری همنوایی و جهت گیری گفت و شنود با ترتیب جهت گیری گفت و شنود و سپس جهت گیری همنوایی تاثیری مثبت برسرزندگی تحصیلی دارند.