شاداب بهراد

مقدمه: با توجه به دو جریان خاص و عام و یا تفکیکی و انسجامی جهانی شدن، انتظار می رود هر یک از جوامع امروزی، بویژه قشر تحصیلکرده، روابط منسجم در ابعاد مختلف را با جامعه جهانی حفظ و تقویت کنند. یکی از مصداقهای تأثیرگذار در ایجاد و حفظ این نوع روابط، استفاده از رسانه های گروهی و شبکه های ارتباط جمعی است. از این رو، هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر استفاده از رسانه های گروهی و شبکه های ارتباط جمعی بر مهارتهای ارتباطی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان است. روش: این پژوهش به صورت پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه در سال تحصیلی 90-1389 و در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شده است. نمونه گیری با استفاده از روش طبقه بندی شده و به صورت سهمیه ای انجام گرفته و حجم نمونه 390 نفر است. برای بررسی فرضیه ها، از تحلیل رگرسیون استفاده شده است.آزمون فرضیه ها نشان می دهد بین استفاده از رسانه های جمعی و مهارتهای ارتباطی، رابطه وجود دارد. یافته ها: آزمون فرضیه ها مبیّن رابطه ای میان میزان استفاده از رسانه های جمعی با مهارتهای ارتباطی است. افراد استفاده کننده از اینترنت و تلویزیون در سازه مهارتهای ارتباطی، نمره بالایی را دریافت کردند. نتیجه گیری: از میان متغیرهای اثرگذار بر مهارتهای ارتباطی، به ترتیب، سن، میزان استفاده از رسانه ها، پایگاه اقتصادی - اجتماعی، مقطع تحصیلی، جنس و وضعیت تأهل سهم بیشتری داشتند.