عمران قنبری هو له سو

شهر بمثابه یک سیستم، نیازمند برنامه ریزی سیستمی است. از الزامات برنامه ریزی سیستمی در نظر گرفتن تمام عوامل و شاخص های موثر در حیات شهر است. بنابرین با افزایش جمعیت شهری و به تبع آن افزایش جمعیت دانش آموزی، احداث و احیای فضاهای آموزشی بعنوان یکی از کاربریهای اصلی باید مدنظر قرار گیرد.لذا اهمیت بررسی همه جانبه در خصوص چگونگی توزیع فضاهای آموزشی بیش از پیش ضروری است، چرا که باعث کاهش هزینه های خانوارها، کاهش ترددها و ترافیک و به تبع آن کاهش آلودگیهای محیطی، کاهش هزینه های خدمات شهری و...می شود. محدوده مورد مطالعه:پژوهش حاضر به بررسی ارزیابی موردی دو نمونه از دبیرستان های ( پسرانه نظامی گنجوی، دخترانه سمیه) واقع در شهر شاهین دژ از شهرهای استان آذربایجان غربی بر اساس ماتریس (همسایگی سازگار – همسایگی ناسازگار و شبکه دسترسی) با استفاده از مدل AHP پرداخته است. نتیجه گیری: در یک جمع بندی نهایی از تمام یافته ها و نتایج بدست آمده از ارزیابی بین دو دبیرستان می توان به این نکته مهم اشاره کرد که دبیرستان پسرانه گنجوی با وزن نهایی 0.1055و دبیرستان دخترانه سمیه با وزن نهایی 0.0182بدست آورده که در این ارزیابی، دبیرستان پسرانه نظامی گنجوی در مکان گزینی بهتر و مناسب تری نسبت به دبیرستان دخترانه سمیه دارد.