زهرا توکلیان

هدف: پژوهش حاضر با هدف ارائه تحلیلی جامع از انگیزش اعضای هیئت علمی دانشگاه شیراز و بررسی متغیّرهای جمعیت شناختی بر انگیزش آنان و نیز سنجش سطح انگیزش اعضای هیئت علمی انجام شده است. روش: این تحقیق از نظر هدف، کاربری و روش پژوهش نیز روش تحقیق آمیخته تشریحیبوده که در بخش کمّی از روش پیمایشی بهره گرفته شد و در نهایت با استفاده از نرم افزار  SPSSو آزمونهای آماری، سطح انگیزش اعضای هیئت علمی مشخص شد.بخش کیفی پژوهش با بهره گیری از روش تحلیل محتوای کیفی به تبیین و چرایی خروجی کار در قسمت کمّی پرداخته است و با انجام مصاحبه های هدفمند با برخی از اعضای هیئت علمی دانشگاه شیراز، این هدف محقق شده است.جامعه آماری پژوهش نیز اعضای هیئت علمی دانشگاه شیراز بوده است. یافته ها: نتایج حاصل از این بررسی در بخش کمّی نشان داد که انگیزش اعضای هیئت علمی از سطح مطلوبی برخوردار نبوده و از حد متوسط نیز پایین تر است. در بخش کیفی پژوهش، به بررسی وضعیت انگیزش اعضای هیئت علمی دانشگاه شیراز با توجه به سن، جنسیت، تأهل، مرتبه علمی، سابقه خدمت و دانشکده ها پرداخته شده است که انگیزش اعضای هیئت علمی با توجه به هر متغیّر نیز متفاوت بوده است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده و به منظور بهبود و افزایش انگیزش اعضای هیئت علمی دانشگاه شیراز، تلاش برای بهبود و اصلاح عدالت سازمانی، سیستم ارزیابی عملکرد، سیستم پاداش و طراحی شغل و ... پشنهاد شده است.