سید وحید میرزامحمدزاده

پژوهش حاضر پیرامون مساله پیچیده و چندوجهی توسعه شکل گرفته و با بررسی کارکردها و عملکردهای توسعه کوشیده است تا با توصیف و تحلیل بحث نقش دولتمردان در توسعه ایران با رویکردی بر اقدامات امیرکبیر در مکاتب مختلف راهی به سوی بازتعریف کلید واژه توسعه در مسیر پیشرفت این کشور بگشاید. باتوجه به نقش و مسئولیتی که در دوران حاضر دولت ها در قبال جوامع خود ایفا می کنند؛ پرداختن به موضوع توسعه نیازمند تبیین نقش دولت ها در فرایند توسعه و نوع نگرشی است که دولتمردان و سیاستگذاران یک کشور به توسعه دارند. در این راه برخی دولت ها با جدیت توسعه را با مفاهیم اقتصادی پیوند زده و به پیشرفت های چشمگیر اقتصادی دست یافته اند، اما چندان در توزیع نعمات توسعه در بین آحاد جامعه موفق نبوده اند و مردم شان را از بسیاری مواهب مطلوب بشر مانند آزادی سیاسی و عدالت اجتماعی محروم ساخته اند. این مقاله با بررسی تئوری توسعه گام هایی را جهت نزدیک ساختن مفهوم توسعه به سیاست برداشته و با ذکر مصادیق، تعاریف و کلیدواژه های مرتبط این تئوری را معرفی می کند. دیدگاهی که در این مقاله ارائه می شود، برای دستیابی به اثرات مثبت توسعه و توزیع در آمد عادلانه و توانمندی های ناشی از حذف محدودیت ها کوشیده است. در این نگرش اقداماتی چون تأمین آزادی های اساسی، ایجاد فرصت های اقتصادی و اجتماعی، شفافیت و حمایت از اقشار آسیب پذیر جامعه از وظایف دولت های پاسخگو و برآمده از رای مردم می باشد.