سیده پریسا سروریان

احیاء بافت های فرسوده شهری از چالش برانگیزترین معضلات شهرها به شمار می رود و باز زنده سازی فضاهای شهری به مثابه یکی از محرک های توسعه است. برگرداندن این فضاها به چرخه زندگی شهری از طریق ایجاد امنیت برای شهروندان به وقوع می پیوندد، اما بسترسازی عناصر شکل دهنده فضای شهری در ایجاد امنیت بدون در نظر گرفتن عناصر فرهنگی بافت های شهری غیرممکن است. در این پژوهش سعی شده است که نقش فرهنگ در ساختار امنیت فضای شهری تبیین شود. برای این منظور بعد از مطالعات کتابخانه ای و مرور مبانی نظری و با تأکید بر روش های کمی-کیفی از طریق جمع آوری اطلاعات به شیوه پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده میدانی به بررسی نقش فرهنگ در احیاء فضاهای شهری فرسوده شهر بیرجند پرداخته شده است. نتایج پژوهش در جامعه آماری بافت فرسوده شهر بیرجند با حجم نمونه (۳۴۰) نفری، طبق فرمول کوکران مشخص و بررسی شد. در این راستا پس از انتخاب شاخص ها از مطالعات نظری (۳۴ شاخص)، تدوین پرسشنامه و مصاحبه با ساکنان و کارشناسان، داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار EXPERT CHOICE در قالب مدل AHP به تحلیل گذاشته شد. همچنین پرسشنامه دوم بر اساس طیف لیکرت طراحی شده و با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، روایی و پایایی آن مورد ارزیابی قرار گرفت و با نرم افزار SPSS و آزمون T و در تأیید پرسشنامه اول بررسی شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که بی تردید فرهنگ، مهم ترین رکن در فضای شهری و رابطه متقابل فضا و کاربران در محدوده شهری به شمار می رود و رویکرد فرهنگی راه حل احیاء امنیت در فضاهای فرسوده شهری است.