زینب ماهرویی

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر وضعیت کشاورزی در سیستم بهره برداری مشاع قبل و بعد از خشکسالی بر ماندگاری جمعیت روستایی درشهرستان فسا می باشد. چراکه بارزترین اثرات اقتصادی خشکسالی را می توان در خسارت به تولید کشاورزی ملاحظه کرد. به تبع این اثرات مستقیم خشکسالی، مشکلاتی در حوزه های اجتماعی و اقتصادی نیز روی می دهد که مهاجرت های روستاشهری از جمله آن هاست. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی بوده و براساس مطالعات پیمایشی و کتابخانه ای اطلاعات لازم جمع آوری گردیده است. جامعه ی آماری همه ی تعاونی های موجود در روستاهای شهرستان فسا می باشد، که تعداد آن ها 248 تعاونی است که به صورت تمام شماری مورد بررسی قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدلسازی معادله ساختاری با استفاده زا نرم-افزار ایموس استفاده شده است. بر طبق ضرایب رگرسیونی بدست آمده تاثیر وضعیت کشاورزی در تعاونی های مشاع قبل از خشکسالی بر متغیر حفظ جمعیت و کاهش مهاجرت 487/0 و بر بازگشت مهاجران روستایی از شهرها 255/0 است که هر دو در سطح خطای کمتر 05/0 تاثیر مثبت و معنادار را نشان می دهند. که نشان دهنده تاثیر مستقیم و مثبت وضعیت کشاورزی بر ماندگاری جمعیت است. ولی بعد از خشکسالی ضرایب بتا در مدل برای تاثیر وضعیت کشاورزی در تعاونی ها بر این دو متغیر با مقادیر 360/0- و 28/0- در سطح معناداری کمتر از 05/0 تاثیر معکوس و معنادار را نشان می دهند که بیانگر رکود وضعیت کشاورزی در تعاونی های مشاع و تاثیر منفی آن ها بر مهاجرت است. با توجه به این نتایج می توان گفت خشکسالی منجر به رکود کشاورزی شده که این مسئله بر مهاجرت روستاشهری تاثیر دارد و ان را افزایش می دهد.