مصطفی فراهی

پژوهش حاضر به بحث درباره گره های زبانی مبلغان دینی در فضای مجازی پرداخته و به این نکته اشاره کرده است که گره زبانی تنها لکنت زبان نیست؛ بلکه برخی ایرادهای بلاغی و فصاحتی و آشنایی نداشتن به زبان یک رسانه و نیز نشناختن مخاطب امروزی و روحیات او را شامل می شود. در این پژوهش، ابتدا به تبیینی از گره زبانی و کیفیت حدوث آن پرداخته شده و در ادامه به مقوله تبلیغ در عصر معاصر با تمرکز بر نقش گره های زبانی در این امر اشاره ای شده است؛ گره هایی مانند خام نویسی، کلی گویی، زیاده نویسی و پُرگویی، نداشتن بُعد زبانی، نداشتن بُعد سنی و جنسیتی، نداشتن بُعد کلمه، زبان ناسره یا معیوب، استفاده تک بُعدی از زبان رسانه، داشتن زبان خطابه و خالی بودن از سرگرمی. یافته های پژوهش به این نتیجه منتهی شده است که نحوه پیام رسانی به اندازه محتوای پیام دارای اهمیت است و صِرف حضور داشتن در فضای مجازی کافی نیست؛ بلکه چگونگی حضور بهتر اهمیت دارد؛ در پایان نیز چند راهکار جهت گره گشایی ارائه شده است.