مرتضی مباشری

هدف مقاله بررسی قدرت تبیینی بازنمودگرایی در زمینه توهم است. توهم از حیث طرح مسئله امر ناموجود می تواند چالش برانگیز باشد. بدین قرار مسئله مقاله حاضر چالشِ برخاسته از توهم است. روش تحقیق مقاله تحلیل منطقی مفاهیم و تا حد امکان ذکر شواهد تجربی است. در این راستا سعی می شود نشان داده شود که ممکن است حافظه همبستگیِ معناداری با توهم داشته باشد. این امر با توسل به بازنمودگرایی ردّگیرانه و ارائه چند مثالِ تجربی انجام می شود که ممکن است مؤید نقش بازنمودگرایانه حافظه در توهم باشد. یک مثالِ نقض در مقاله طرح و قدرت پاسخ گفتن یا نگفتن به آن بررسی می شود. نتیجه مقاله این است که بازنمودگرایی مسئله توهم را احتمالاً می تواند تبیین کند. پیشنهادهایی نیز برای پژوهش های بیشتر ارائه شده است.