مریم درخشی

اهداف: مقوله امنیت و توجه به آن در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و محیطی یکی از عوامل مهم توسعة گردشگری است. ملاک امنیت در صنعت گردشگری، احساس امنیت گردشگران است که به افزایش جذب گردشگر و توسعة مقصد گردشگری کمک می کند. هدف تحقیق حاضر، تحلیل فضایی احساس امنیت گردشگران و تأثیر آن بر توسعة گردشگری در شهر ساری است. روش: روش تحقیق از حیث هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی- تحلیلی و همبستگی است. برای جمع آوری اطلاعات از روش استنادی و میدانی استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق شامل گردشگران ورودی به شهر ساری در سال 1395 بوده که 300 نفر به عنوان حجم نمونه و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. این تحقیق با تکیه بر تکنیک تاپسیس خاکستری و روش های آماری به تحلیل فضایی احساس امنیت گردشگری و تأثیر آن بر توسعة گردشگری در مناطق شهر ساری پرداخته است. یافته ها/ نتایج: نتایج فرآیند تکنیک تاپسیس خاکستری نشان داد که منطقة 1 از نظر شاخص توسعه گردشگری در بالاترین و منطقه 3 در پایین ترین سطح و منطقة 2 در وضعیتی متوسط قرار دارد. از سوی دیگر با توجه به مدل تحلیل خوشه ای K مشخص شد که به طور کلی احساس امنیت در منطقة 1 و 2 در بالاترین و در منطقة 3 در پایین ترین سطح مطلوبیت قرار دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان می دهد که احساس امنیت اجتماعی-روانی و اقتصادی- مالی بر توسعة گردشگری در سطح معناداری 01/0 اثرگذار بوده است. نتیجه گیری: یافته های به دست آمده حاکی از آن است که هرچه از شمال، غرب، شرق و مرکز شهر(منطقه2 و1 ) به سمت جنوب (منطقه 3) حرکت می کنیم احساس امنیت گردشگران ضعیف تر می شود. بنابراین، تدوین راهکارهایی برای ارتقای سطح احساس امنیت در زنجیره مدیریت و برنامه های توسعه گردشگری ضروری است.