بتول علیزاده

هدف : هدف مقاله حاضر بررسی میزان جامعه پذیری سازمانی کتابداران نسبت به سایر مشاغل سازمان کتابخانه ها، موزه ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی است . روش: پژوهش حاضر به روش پیمایشی انجام شده است . جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان (اعم از کتابدار و غیرکتابدار شامل 625 نفر) سازمان تشکیل دادند. با استفاده از فرمول کوکران، یک نمونه 238 نفری با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب گردید و نهایتاً تعداد 215 پرسشنامه تکمیل و جمع آوری شد . ابزار پژوهش، پرسشنامه 20 سؤالی جامعه پذیری سازمانی تائورمینا (1997) بود. داده های پژوهش با آزمون t تک نمونه ای و رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل گردید . یافته ها: نتایج نشان داد که در زیر مقیاس های آموزش و چشم انداز آینده، تفاوت معنی داری بین کتابداران و سایر مشاغل وجود دارد و همچنین، کتابداران از میزان جامعه پذیری سازمانی بالایی نسبت به سایر مشاغل سازمان کتابخانه ها، موزه ها و مرکز اَسناد آستان قدس رضوی برخوردارند. اصالت/ارزش: ارزش مقاله حاضر در نشان دادن میزان جامعه پذیری سازمانی کتابداران است. همچنین مقاله حاضر نشان داد که زیرمقیاس های آموزش و چشم انداز آینده سازمانی، پیش بینی کننده های قوی برای افزایش میزان جامعه پذیری سازمانی کارکنان هستند و علاوه بر آن، جامعه پذیری سازمانی با تخصص و همگن بودن جامعه کارکنان نیز ارتباط دارد. بنابراین به نظر می رسد این زیرمقیاس ها برای افزایش میزان جامعه پذیری سازمانی کتابداران سایر سازمان ها از جمله نهاد کتابخانه های عمومی نیز مؤثر باشد.